Pomost na jeziorze

tak??- spytałam podekscytowana- I co??- wydawało mi się że bedę musiała ciągnać ją za język, ale nie poddawałam sie..

I nic...- powiedziałam i popatrzyłam jej w oczy.- Zastanawiam się czy dobrze zrobiłam...- powiedziałam tak cicho że nie byłam pewna czy mnie usłyszała.- Mam wrażenie że ta osoba nie będzie ze mną szczęśliwa.... Ja mam taki charakter, chyba nie potrafię z tym kimś być....- powiedziałam cicho. Zamknęłam oczy i otworzyłam je dopiero po chwili. Obiecałam sobie że się nie rozkleję.

Alice musisz daj sobie szanse, wiem to strasznie dziwnie brzmi, ale wierzę że ten ktoś bedzie szczęśliwy i ty tez... - powiedziałam siadłam bliżej , pogłaskałam ją po ramieniu- A jest szansa że go znam??- Spytałam po chwili..chodź w myślach wiedziałam że nie, tak mało osób znam, że na pewno nie...

Chyba go nie znasz.... Angel Hoax....- powiedziałam cicho.- A ja chyba też nie znam tego Jacka.... Jak się poznaliście?- zagadałam ją. Chciałam jak najszybciej skończyć temat Angela.

- W parku, na placu zabaw siedział i grał oraz śpiewał, wyglądał jak anioł, a jego głos... - urwałam, po chwili dodałam- koił moje zranione martwe serce ....poczułam się wolna i szczęśliwa i tak jakoś- usmiechnełam się- no wiesz zaprosiłam go do siebie i potoczyło sie...Jest po prostu wspaniały- mówiłam to a wspomnienie powracały z taką siłą jakby to było sekundę wcześniej..- a nie.. w Barze.. flirtowałam z Stevem i był niegrzeczny dla niego i go ochrzaniłam.... ale potem poleciałam za nim na plac...- teraz przypomniałam sobie dokładnie....

Uśmiechnęłam się.- No to super. Widzisz, a tak nie chciałaś znaleźć sobie faceta....- powiedziałam cicho wpatrując się w taflę wody.

- Bo wtedy nie znałam Jacka i byłam zraniona, rana krwawiła, a on urzekł mnie swoim głosem, swoim taktem, całym soba, pop prostu chemia zadziałała... teraz już wiem że to co czułam do...innego ..było tylko zauroczeniem... dzięki Jackowi dostałam skrzydeł- powiedziałam i się uśmiechnełam...- Alice a jak to było z tobą, jak poznałaś tego tajemniczego Angela??- spytałam uśmiechnełam sie , to imie jakoś nie pasowało mi do faceta, no chyba że był by moim Jackiem, ale myślę że Każda Dziewczyna mówiła o swoim facecie Anioł..

Ehm... Poznałam go dość dawno. Byliśmy przyjaciółmi, on miał kogoś, teraz nie miał i jakoś tak....- westchnęłam. "Byliśmy tylko przyjaciółmi i było tak dobrze...." pomyślałam.

myślę że to wspaniałe ze z przyjaźni zrodziło się coś więcej..- powiedziałam, mój entuzjazm opadł gdy spojrzałam na Alice, jak w przypadku Santiago tak i w tym wyczułam że jest coś nie tak- Alice...- nie wiedziałam co powiedzieć, przytuliłam ją do siebie, poczułam że powinnam tak zrobić...

Ej, nie rób takiej miny. Przepraszam, najwidoczniej gdzie nie pójdę wszystkim udziela się mój wspaniały humor...- westchnęłam. Popatrzyłam w jej oczy.- Chyba podjęłam decyzję...- wyszeptałam. Musiałam pogadać z Angelem, chyba byłam gotowa powiedzieć mu że to wszystko nie ma sensu.

Nie to nie to.... po prostu ciesze się że masz kogoś i tyle... myśle że każdy powinien miec kogoś takiego- powiedziałam szybko, żeby Alice nie zrobiła głupoty, w jej oczach dostrzegłam jednak że podjeła jakieś kroki....

Amy.... Ja chyba właśnie mam zamiar zrobić głupotę...- powiedziałam cicho. Czułam łzę spływającą po policzku. Starłam ją szybko.- Ja.... Ja się czuję jakby moje choć już nie bijące serce rozdarło się na pół. Jedna część mówi "nie nadajesz się na związek... nie powinnaś z nim być" druga krzyczy "przecież coś czujesz do tego wampira"... No i ja mam zdecydować co zrobić...- westchnęłam.

Alice, ja też tak miałam a nawet gorzej " Amy kochasz Nicka" jedna połówka krzyczała druga darła się " Amy kochasz Jacka", wybrałam Jacka bo to on mnie zdobył, urzekł i sprawił że chce żyć,. Ty Alice musisz jakiś kompromis wyrobić Coś czyjesz do Angela wiec badź z nim, ale nie pożycaj wszystkiego..- mówiłam do Alice,uśmiechałam się lekko *te nasze rosterki, koszmar*

Nie wiem.... będę musiała z nim porozmawiać.... Wiem że czuję coś do niego, ale nie wiem czy jestem gotowa być z nim.... A chciałabym... ale to jest bardzo skomplikowane...- powiedziałam cicho.- Ale skończmy już ten temat, bo się totalnie rozkleję...- stwierdziłam po chwili.

Alice... może po prostu weź głębszy oddech, i porozmawiaj z Angelem ale nie tak że zrywasz z nim czy coś tylko w ogóle jak sobie was wyobraża itp....- powiedziałam- a w ogóle to musi być fajny facet skoro do ciebie dotarł...

To jest bardzo fajny facet. To jest bardzo bardzo bardzo fajny facet. Czuję się przy nim szczęśliwa, bezpieczna, kochana.... Ale nie jestem pewna czy nadaję się na czyjąś dziewczynę....- powiedziałam cicho.

To już niech on oceni, a nie ty, Jack powiedziałam mi że jestem słodka, a ja tego jakoś nie widze... Ty uważasz że się nie nadajesz bo tak, a on widzi w tobie idealny 'materiał ' na dziewczyne...powiedziałam i się uśmiechnełam- o gustach się nie dyskutuje a jak widac jemu sie podobasz i do bardzo... wiec sie nie martw...

Pomyślę nad tym wszystkim jeszcze trochę i pogadam z nim. Wiem, że on może uważać inaczej, ale ja jego kocham na równi z wolnością... Czasami po prostu kiedy mam kiepski humor zaszywam się w parku, kiedy tylko chcę spotykam się z kim chcę... Chcę żeby Angel był szczęśliwy, a nie żeby tylko znosił jakoś moje humory...- powiedziałam powoli. Była tylko jedna osoba z którą tak naprawdę teraz chciałam porozmawiać, choć to nie było możliwe. Westchnęłam.

Alice nie tylko ty sie zaszywasz ja tez mam swoje miejsce, a bedąc 2 lata uwięsioną cene wolność ogromnie,a humory Alice każdy ma pewnie i on też, poczekaj jak ci wyskoczy że idzie na piwo.... i wyjdzie i pójdzie a ty zostaniesz sama...- powiedziałam i przypomniało mi się jak spotkałam Jacka przy fontannie a on był w domu jak wychodziłam...- i naprawdę przemyśl to wszystko, a teraz,,,- chwyciłam Alice, przytuliłam sie i uniosłam nad ziemię- z tej perspektywy świat jest ciekawszy..- uśmiechnełam sie szczerze...

Oddychałam ciężko.- Muszę z nim pogadać...- wyszeptałam i wyrwałam się Amy.- Zobaczymy się.... moze jeszcze dzisiaj... na razie!- krzyknęłam i zaczęłam biec ile sił w nogach.

miałam nadzieję że się ułoży między Alice i Angelem. wylądowałam i nagle poczułam chęć pójścia do kościoła, nigdy nie byłam zbyt wierząca ale coś mnie naszło ruszyłam w kierunku kościoła...

O dziwo i tutaj czułem obecność wampirów, to znaczy dzieci nocy jak to zwykłem nazywać nas.......Długa samotność nie pomogła mi....siadłem na pomoście...patrzyłem w niebo....

poczułem że nie moge wiecznie siedzieć na tym pomoście...... Wstałem i ruszyłem przed siebie.....

Usiadłam na drewnianym pomoście, a deski pode mną zaskrzypiały. Teraz czułam się tu dość dziwnie, bo byłam tu sama... Bez Logana. Kiedy tylko o nim pomyślałam, rozszlochałam się na dobre.
*Cholera, Emily! Kłamał! Kłamał, jak każdy facet! On nie wróci.. Wbij to sobie do głowy!!*
Skarciłam się w myślach. Teraz już nie wycierałam łez,pozwalałam im ciec na moje ubranie, na pomost, do wody... Wszędzie było pełno krwi.
Po długim, przeciągłym płaczu, zaczęłam powoli się uspokajać. Włożyłam dłoń do wody, była tak przyjemnie chłodna, i opłukałam twarz. Spojrzałam w niebo. Dziś, pokryte chmurami. Tylko księżyc zza nich wyglądał i oświetlał mą twarz.

W świetle księżyca jesteś jeszcze piękniejsza niż zwykle
mruknąłem oparty o pień drzewa. Przymknąłem powieki i wchłaniałem słodki zapach Em.

Nieco przerażona gwałtownie się odwróciłam. Kiedy poczułąm zapach Logan, kiedy usłyszałam Jego głos, poczułam motyle w brzuchu.
-Lo...Logan?
Zapytałam z niedowierzeniem.
-Wróciłeś...
Szepnęłam.

mówiłem, wrócę... to wrócilem.. nie rzucam słów na wiatr
mruknąłem wbijając wzrok w ziemię.

Było mi strasznie głupio, że go tak szybko oceniłam. Wstałam z pomostu i podeszłam do Logana.
-Cieszę się, że wróciłeś...
Szepnęłam patrząc na niego i czekając aż on spojrzy na mnie.

ja też
uśmiechnąłem się lekko
czemu tu siedzisz sama ?
popatrzyłem kątem oka na Em.

-Ja...Ja...
Zaczęłam się głupio jąkać. Dopiero teraz przypomniałam sobie, że moje ubranie jest całe zakrwawione.
-Ja...No wiesz... Siedziałam tu...Boo.. No wiesz... Chciałam powspominać nasz ostatni pobyt w tym miejscu.
Skłamałam, ledwo co wypowiadając te słowa.
*Ugh! Jak Logan zobaczy krew, domyśli się, że płakałam! Cholera!*
Szybko podeszłam do ukochanego i wtuliłam się w niego. Następnie spojrzałam mu w oczy, uśmiechnęłam się po czym delikatnie przygryzłam dolną wargę.

Popatrzyłem zdziwiony na Em.
co jest ?
spytałem marszcząc brwi.

Natychmiast mój uśmiech zniknął.
*O nie...*
Jęknęłam w myślach.
-Nic...
Skłamałam i mocniej się do niego przytuliłam.

Westchnąłem cicho i pocałowałem Em w czoło
jak tam twój braciszek ?
spytałem zmieniając temat.

Uśmiechnęłam się blado.
-Dawno go nie widziałam,a to znaczy,że...
Specjalnie zrobiłam dość spory odstęp, bo rozochocić Logana.
-...A to znaczy, że mam wolny dom.
Uśmiechnęłam się zalotnie i znów przygryzłam wargę.

tak jak ostatnio ?
mruknąłem krzywiąc się. Moja ręka delikatnie zjechała na pośladek Em.

-Wątpię,że wróci.
Powiedziałam pewni i położyłam głowę na jego klatce piersiowej.

Wyciągnąłem papierosa z kieszeni kurtki i zapaliłem go. Zaciągnąłem się i podałem Em.
chcesz ?
spytałem wypuszczając dym.

-Nie, dzięki, nie palę.
Odmówiłam.
* Eeem!! Zrób coś!!*
Wrzasnęłam w myślach. Odsunęłam się od Logana, poprawiłam włosy i wróciłam na pomost. by tam przypomnieć sobie, jak rzewnie przed chwilą płakałam.

Przewróciłem oczyma i dopaliłem papierosa. Wskoczyłem na pobliskie drzewo i obserwowałem rozgwieżdżone niebo.

-Coś się stało?
Zapytałam z niepokojem Logana. Poklepałam wolne miejsce obok mnie i uśmiechnęłam się do wampira.
-No chodź...

nie dzięki.. tu jest całkiem wygodnie..
odpowiedziałem oschle.

Zatkalo mnie.
-Czy...Czy ja zrobiłam coś nie tak?! Czy powiedziałam coś złego?! Czym sobie zasłużyłam na takie traktowanie?
Poniosło mnie.

Uniosłem wysoko brwi
to nie twoja wina.. to ja , przepraszam
zeskoczyłem z drzewa i zrezygnowany ruszyłem w głąb Parku.

Podbiegłam do niego w wampirzym tempie.
-Nie przepraszaj, tylko mi powiedz o co chodzi...
Stanęłam z nadzieją, iż Logan również stanie.
-Jeśli myślisz, że mi na Tobie nie zależy... To się mylisz.
Powiedziałam by go zatrzymać.

N-nic ...
mruknąłem. Spojrzałem na Em
zależy Ci na kimś takim jak ja ?
zdziwiłem się, ale równocześnie ucieszyłem.