Pomost na jeziorze

Stary drewniany pomost, na jeziorze znajdujacym sie w srodku parku. Ulubione miejsce do wedkowania staruszkow z calej okolicy ;P

Lekkim krokiem weszla na pomost i usiadla na jego brzegu zwieszajac nogi do wody. Wpatrzyla sie w wieczorny krajobraz.

Nawet nie wiedzialem kiedy znalazlem sie w parku. Spojrzalem na jezioro, na pomost i ....
No taak powiedzialem wchodzac na dluga, drewniana kladke juz nakarmilas kota??

Zebys wiedzial odwrocila sie w jego . Sprawdzasz mnie?? Spojrzala na niego podejrzliwym wzrokiem.

Jakbys zgadla powiedzialem sciszonym glosem usiadlem obok niej i spojrzalem jej prosto w oczy Sledzilem cie... chcialem sprawdzic, czy aby nie poszlas sie spotkac z jakims innym wilkiem...

No i co zawiodles sie?? spytala drwiaco sie usmiechajac.

Hmmm troszke... wiesz liczylem, ze bede mogl popisac sie swoja sila... a tu taka porazka...
Powiedzialem powaznie po chwili zastanowienia

Przestan zasmiala sie i zartobliwie puknela go w ramie bo jeszcze ni uierze.

To ty mi nie wierzysz?!
Probowalem zrobic zdziwiona mine, ale smiech mi w tym przeszkodzil.

Gupol zasmaiala sie i nadal moczac nogi w wodzie polozyla sie na pomoscie.

Zrobilem to samo co Fox. Lezelismy ramie w ramie na drewnianych belkach nogi moczac w wodzie. Lezelismy w ciszy.

Przerwala cisze.
Ja cipowiedzialam cos o sobie.. teraz twoja kolej...
Odwrocila glowe w jego strone.

Wszystko!!

No wieec.. pochodze z Ohio mieszkalem tam przez ok 50 lat. Po smiercimoich rodzicow nie moglem zniesc jego widoku wiec wyruszylem w podroz, ktorej celem bylo odnalezienie takich jak ja... i mozesz sie smiac... ale udalo mi sie to dopiero teraz... Pierwszymi wilkami jakich spotkalem byli Kate i Sastre...
Spojrzalem na nia czekajac na jakas ocene...krytyke.... cokolwiek

Mow dalej wyszeptala patrzac mu w oczy.

Nnigdy nie byles zakochany?? zapytala przygladajac mu sie uwaznie.

Usmiechnalem sie... Raz ... jeszcze zanim... no wiesz zanim odkrylem, ze jestem wilkiem...
A ty?? szybko zmienilem temat.

Posmutniala. Tez raz... w poprzedniej sforze byl jeden wyjatkowy wilk. Ale to juz przeszlosc...

Ale dlaczego... czemu juz z nim nie jestes... czemu nie jestes czlonkiem tamtej sfory??
Dopytywalem sie choc wiedzialem ze stapam po cienkim gruncie.

Obiecuje... odwrocila glowe w druga strone ... ze kiedys ci powiem... ale nie teraz... jeszcze nie teraz.

Rowniez odwrocilem glowe wpatrujac sie w jezioro. Mialem nadzieje, ze ktoregos dnia spelni obietnice....
Zapadla cisza.

Josette postanowiła odwiedzić miejsca, gdzie bywają wilkołaki. Chciała je poznać.
Ale tutaj pięknie- położyła się na pomoście i wpatrywała w gwiazdy.

Kurde jak trzeba to ich nie ma- Josette znudzona leżeniem na pomoście, zwlekła się i popędziła do domu. Zaczynało świtać.

April postanowiła jednak się przejść i wyszła z domu. Zaszła na pomost. Rozejrzała się wokoło i zobaczyła odchodzącą wampirzycę.
" Myślałam, że tutaj mieszkają same wilkołaki... "

chodziliśmy alejkami, trzymając się za rece, byłem szczęśliwy ale cały czasbyłem czujny aby żadna "pijawa" nam nie zepsuła tego....

puściłam dłoń Sastre i złapałam go jedną ręką w pasie . uśmiechnęłam się i wlepiłam wzrok w taflę wody .

swoją rękę położyłem na jej barku:
pięknie wyglądasz....- powiedziałem szczęsliwy

- to dzięki tobie - stanęłam na palcach i cmoknęłam go w policzek .

April wyczuwając wilkołaki, oddaliła się na prawą stronę pomostu. Nie chciała za bardzo im przeszkadzać i sama usiadła na ławeczce pod wielgachnym drzewem. Obserwowała ich katem oka... ich gesty, twarz...

nie prawda.....tasukienka to dodatek, to ty jesteś piekna- powiedziałem i pocałowałem ją w głowe

- chcesz się ze mną spierać ? - puściłam do niego oko . - patrz . - wskazałam głową w kierunku ławki , na której siedziała dziewczyna .

ooo....- tez ją zauważyłem- nie dzisiaj się nie bedę spierać ale w przyszłośc....- powiedziałem patrząc na Camille- Wilk.....- powiedziałem po patrzyłem na nią .... a potem na Camille ...

- idź do niejj . - popchnęłam go w stronę dziewczyny - panie przywódco - uśmiechnęłam się . zdjęłam sukienkę i wskoczyłam do wody .

Odwróciła wzrok, czując, że ma na sobie ich. Nie chciała się naprzykrzać, ale byli tacy fascynujący. Dziewczyna miała wspaniałą sukienkę, a włosy pięknie się jej układały, odkrywając idealne rysy twarzy. Nad wyglądem chłopaka nie zamierzała rozmyślać, za bardzo przypominał jej Zacka.
" Znowu płyną te głupie łzy! Ych!! " I starła je szybko z policzka.

okey- powiedziałem do Camille i pusiłem jej oczko, podszedłem do Dziewczyny:
Witaj jestem Sastre...- powiedziałem bardzo przyjażnie choć nie uśmiechałem się - jeśteś tutaj nowa prawda??- spytałem....

Spojrzała mu w oczy, jakby chciała przebić się do jego myśli. Skrzywiła brwi i ściągnęła bardziej rękawiczki.
- Witaj. Tak, nowa... to twoja dziewczyna? - wskazałam wzrokiem na kąpiącą się w jeziorze Camille. Z lekka uchyliłam usta z rozbawienia.

nie chciało mi sie pływać więc wskoczyłam na pomost . dzięki wysokiej tempereturze ciała w mgnienu oka byłam sucha . ubrałam z powrotem sukienkę i położyłam się na pomoście .

tak...- powiedziałem uśmiechając się i odwracając w stronę jeziora- miło poznać, a czy zdradzisz mi swoje imię??- spytałem ciekawskim tonem

Poczuła sie zawstydzona. Jak mogla o tym zapomnieć.
- April Hoover. - odpowiedziała - Co cię do mnie sprowadza? Jesteś przywódcą? - pytała zaciekawiona.

w sumie April masz rację jestem przywódca tutejszej sfory- powiedziałem pogodnie- miło że nas coraz więcej...- powiedziałem trochę głosem który pobrzmiewał gniewem- chcesz należeć do sfory?? nie musisz teraz odpowiadać.... tylko tak pytam ...- powiedziałem lekko się pesząc
*Idioto *

- Emm... nie, spokojnie. Chcę należeć do sfory, ale sobie coś przypomniałam i tak jakoś... - odwróciła znowu wzrok, idiotyczne słone krople zleciały na trawę poprzez szpary w ławce. Ta będąc pod nią zółta i sucha, zarumieniła się i oddała piękny kolor zieleni.

spokojnie to ja jestem takim entuzjastą i po prostu...czy coś się tało- spytyałem nagle, zamilkłem patrząc na April
*
Pewnioe znowu coś powiedziałeś nie tak*

-Nie, nic. Zupełnie nic. - odrzekła, spoglądając jak najmniej. Nie chciała, aby ktoś zobaczył jej zdolności. Tak się ich wstydziła. - Tak ogólnie, to chyba wam popsułam wieczór, hm? - spytała sprowadzając rozmowę na inny tor.