Piwnica - Lysette Dufours

Podszedlem do szafy i wyciagnalem szara kurtke. Podszedlem do Ane i dalem jej buziaka.
Wiec chodzmy, moze dowiemy sie czegos ciekawego.
Powiedzialem i ruszylismy do drzwi wyjsciowych.
Panie przodem
Otworzylem drzwi i usmiechnalem sie do Ane.

- Dziękuję - zaśmiała się i wyszła na klatkę schodową. Schwyciła Louisa za rękę i razem udali się do BV.

Weszła do kamienicy i skierowała się do mieszkania Lysette.
Zapukała i delikatnie nacisnęła klamkę. Drzwi były otwarte.
- Mogę wejść ? - zapytała grzecznie.

Wchodz.
Krzyknalem do Ane. Siedzialem na kanapie, odkad wszedlem do domu wpatrywalem sie w male okno i w niebo za nim. Siedzialem po ciemku, sam, bo Lys zamknela sie u siebie w pokoju.
Szybko im ucieklas.
Zwrocilem sie dowampirzycy, nadal spogladajac w gwiazdy.

Odwiesiła płaszcz i usiadła obok Louisa na kanapie.
- jesteś jakiś taki ... nie w humorze - powiedziała cicho - uciekłam powiadasz ... jakoś nie chciało mi się siedzieć w Bv.

Nie w humorze mowisz....
zamyslilem sie
Kazdemu sie zdarza
Usmiechnalem sie do Ane
Jakos poprostu ostatnio nie lubie tlokow.
Znow spojrzalem w okno.

- O czym tak ... myślisz ? - zapytała opierajac głowę na jego ramieniu. Równie dobrze mogła przeszukać jego myśli ... ale po co miała to robić ?

O niczym... nie slyszysz??
Usmiechnalem sie...

- Nie słyszę ciszy - zaśmiała się - A co z Lys ?

Nie wiem...
odpowiedzialem po chwili.
Zamknela sie wpokoju.

- rozumiem ... to znaczy .. mało rozumiem ale jak widać nie muszę. - powiedziała cicho - wyprostowała się - a może ... mam sobie iść ? jesli chcesz zostać sam ... to ja mogę isć

Nie zartuj
Spojrzalem na nia jakby oszalala.
Chce byc z toba.. ale jakos nie mam ochty siedziec w domu... za cicho tu... za ponuro.... i jescze Lys
Pokrecilem glowa i zamyslilem sie po raz kolejny.
Moze przejdziemy sie na spacer... albo gdziekolwiek.

- dobrze, tylko najpierw wejdziemy do mnie. Muszę się przebrać . - wstała z kanapy udając się po płaszcz.

Podszedlem po moja ulubiona szara kurtke, a nastepnie udalem sie do drzwi i otworzylem je przed Ane.
Usmiechnalem sie lekko.

Dzięki - uśmiechnęła się i zakładając grafitowy płaszcz wyszła. Udali się na moon street do domu Ane.

Ane.
Odezwalem sie nagle.
Widzialas to nowe osiedle?? Jak narazie nikt tam nie mieszka... Upatrzylem tam sobie maly domek... Jest w poloie drogi ... z moon street do kamienicy... Co myslisz... o takiej malej przeprowadzce??
Moje przenikliwe spojrzenie odnalazlo oczy Ane.

- hmmm ... to nie jest zły pomysł - uśmiechnęła się tajemniczo.

A wiec pomozesz mi go urzadzic?!
Ucieszylem sie entuzjazmem Ane...
super

- Jasne ,ale teraz idziemy do mnie... mam dosć tej koszulki- powiedziała z obrzydzeniem w głosie.

Siedzialam na lozku zalamana brakiem odpowiedzi od Santiago.
Nie wiem co sie stalo... ale skoro nie raczyles mnie nawet poinformowac, gdzie siewybierasz... to woj wybor...
Wstalam i otworzylam drzwi i wyszlam do salonu. Mieszkanie bylo puste.

Usiadlam na knanapie, ale wlasciwie nie mialam ochoty juz siedziec... przeciez dopiero co wstalam. Podeszlam do stojacoego przy drzwiach wieszaka i siegnelam po czerwony trencz z "burrberry". Wzielam klucze i wyszlam na klatke schodowa. Zamknela drzwi i ruszylam w strone wyjscia. Nagle poczulam... nowego wampira i okropny odor alkoholu...
Po raz pierwszy, te dwa byly ze soba az tak zwiazane...
Ciekawe pomyslalam... milo... nowy sadsiad.
Ciekawosc wziela gor nad rozumem.

Wbieglam szybko do mieszkania.
Nie moglam sie uspokoic...
A jesli cos mu sie stanie...
Nie wiem czemu bylam pelna pesymistycznych mysli...
To moja wina... moja... Czemu chcialam isc do tego glupiego parku...
Bylam na siebie wsciekla.... Chodzilam w kolko po mieszkaniu wciagajac mocno powietrze, czekajac kiedy wyczuje zapach Andrew.
Nie wybacze sobie jesli cos mu sie stanie...

Mialam dosc czekania... Wzielam plaszcz i ruszylam spowrotem do parku.

Pomoglam Andrew zejsc po schodach do piwnicy.
Dajesz rade?? - spytalam z przejeciem. Weszlismy do mieszkania. Na podlodze lezalpopiol po spalonych prze Louisa notatkach - przepraszam za balagan ale jakos nie mialam czasu sprzatac - wyjakalam.
ZaprowadzilamAndrew do mojej sypialni i pomoglam mu polozyc sie na lozku.
Mam nadzieje, ze troche krwii pomoze ci szybko dojsc do siebie ... poczekaj tu zaraz wroce.Wyszlam do kuchni pozostawiajac otwarte drzwi.

Otwarłem flaszkę...
Nie ma to jak łyk wódki przed jedzeniem pomyślałem
Wychyliłem szybko całą butelkę rzuciłem ją w kąt i delektowałem się ukojeniem jakie niesie mojemu połamanemu ciału

Wnioslam do pokoju ogromna tace, na ktorej stal wielki srebrny dzban pelen w miare swiezej krwii,oraz stary srebrny kielich. Moja ulubiona zastawa.
Mam nadzieje, ze po tym poczujesz sie lepiej. Postawilam tace na stoliku, zaraz przy zaglowku, napelnilam kielich i delikatnie podalam go Andrew.
Usiadlam obok niego na lozku.
Opowiedz mi ... dokladnie.... co sie stalo, kiedy poszedles za tym... kundlem??
Przyzekam ze zabije te psy... pomyslalam z gorycza.

Dałem się złapać na ich starą zagrywkę...
Zacząłem opowiadać
Ten Pies wciągnął mnie w pułapkę... Zabrał mnie na swoje terytorium
Powiedziałem ściskając mocniej kielich
Było ich czterech... Nie miałem szans, ale ja się jeszcze na nich zemszczę. Zginą za to co zrobili mojej rodzinie!!!
Ze złości rzuciłem kielichem o ścianę, a on pękł i rozlał resztkę krwi na ścianę
Przepraszam Lys, nie chciałem, poniosło mnie
Przeprosiłem patrząc no nią pokornie

Och... nnic nie szkodzi... zaraz to zetre... i przyniose ci drugi.
Wyszlam do kuchni, po paru sekundach podawalam juz drugi, pelny kielich Andrew, po czym zabralam sie za zmywanie krwi ze sciany.
Och... te kundle... sa okroopne...
Nagle rzucilam szmate gdzies na srodek pokoju i podeszlam do lozka, kucnelam zaraz przy Andrew...
Tak cie przepraszam, ze ci nie pomoglam - powiedzialam ze smutkiem
Powinnam byla od razu pojsc za toba - powiezialam prez zacisniete zeby...
Nie powinnam byla w ogole wracac do kamienicy...
Pozniej probowalam cie odnalezc... ale zapach innych wilkow rozprzestrzenil sie tak mocno, ze nie moglam wyczuc ani twojego zapachu, ani smrodu tego obrzydliwego kundla, za ktorym poszedles.Tak cie przepraszam - dodalam potulnie wpatrujac sie w plame na sciani... nie wiem czemu ... balam sie spojrzec mu w oczy.

Nie martw się
Powiedziałem obracając jej głowę w moją stronę
Dobrze zrobiłaś uciekając... Nie wybaczyłbym sobie gdyby te Psy dopadły jeszcze ciebie
Spojrzałem jej głęboko w oczy
Ciesze się że widzę Cię całą.
dodałem po chwili
O mnie się nie martw, rany się uleczą, a te kundle dostana jeszcze za swoje
Upiłem trochę krwi i zacząłem wstawać z łóżka mówiąc:
Przybrałem już nieco na siłach pora iść do domy

Naprawde musisz juz isc??
Spytalam smutno.

Musze trochę odpocząć i nabrać sił
Odpowiedziałem i delikatnie dłonią musnąłem jej policzek
Jeszcze się spotkamy
Dodałem, po czym ostrożnie wstałem i chwiejnym krokiem poszedłem w stronę dzwi
Opierając się o futrynę odwróciłem głowę by jeszcze raz spojrzeć na Lys
Coś w niej jest
Powtórzyłem sobie po raz kolejny w myślach
Do zobaczenia
Rzuciłem i wyszedłem

Kiedy dotknal mojego policzka cos przewrocilo mi sie w rzoladku... ale czemu!?
Do zobaczenia odpowiedzialam.
Odprowadzilam go wzrokim do drzwi.
Nie zapytalam czy bede mogla go jutro odwiedzic... nie interesowala mnie odpowiedz.. i tak mialam zamiar to zrobic.
Do jutra - dopowiedzialm w myslach i ruszylam do sypialni. Polozylam sie w miejscu, ktere przed chwila opuscil Andrew i przymknelam powieki. Moglam tak lezec cale wieki.

Przez kilka godzin lezalam na lozku, ale ile mozna. Wstalam i poszlam wziac prysznic.
Przez dluzsza chwile stalam pod sciekajaca mi na cale cialo woda.... i myslalam...
Samotnosc ktora doskwierala mi w czasie ostatnich dni bardzo mnie zmienila... stalam sie slabsza.... do tego jeszcze ta ucieczka przed wilkolakiem...
Zawszony kundel - wykrzyknelam i uderzylam piescia w sciane robiac w niej dziure - jak moglam sie go przestraszyc.
Wyskoczylam spod prysznica i calam mokra przeszlam przez salon.... reczniki byly w sypialni... a ja oczywiscie zapomnialam zabrac ze soba jeden do lazienki.

Ubralam sie szybko, nie zwracajac kompletnie uwagi, co zakladam. Nie mialam ochpty siedziec sama w domu...
Postanowilam wybrac sie do baru. Zalozylam skorzana kurtke i wyszlam z mieszkania, nie zamykajac drzwi na klucz.

Zmieniła zdanie. Dawno nie widziała Lysette. Martwiła się o nią więc "wdepnęła" na chwilkę.
Zapukała do drzwi. Odpowiedziała jej tylko cisza.
Oparła się o framugę drzwi. " Chyba zaraz wróci" pomyślała i stwierdziła , że zaczeka.

Weszlam na klatke schodowa, a nastepnie skierowalam sie do piwnicy od razu zauwazylam Ane. Spojrzalam po sobie, Wygladalam tragicznie, calkowite przeciwienstwo dawnej mnie. Jakies wytarte staromodne spodnie,stara luzna oliwkowa koszulka, lekko zabrudzona krwia, a na to skorzana kurtka w calkiem innym stylu.
Pieknie ciekawe co ona sobie teraz o mnie pomysli... pewnie po ostatnich zdarzeniach i tak juz uwaza mnie za wariatke
Czesc Ane .. co tu robisz?? - spytalam i jednoczesnie wsluchalam sie w jej mysli szukajac opini na swoj temat.

- Hej Lys - uśmiechnęła się szeroko - Wpadłam cię odwiedzić. Wiem jak to jest siedzieć w czterech ścianach ...
Jestem ciekawa gdzie polazł Santi. Lys nie powinna teraz siedzieć sama... Wygląda coraz gorzej.
Stwierdziła w myślach.

wrrr - warknelam mimowolnie na jej wspomnienie o Santim. Denerwowalo mnie ze wszyscy sie o niego martwili... ja przestalam jakis czas temu.
A wiec wygladam co raz gorzej...zycie
Moglas wejsc - kopnelam drzwi, ktore od razu sie otworzyly - mieszkanie bylo otwarte.
Weszlamdo srodka i usiadlam na kanapie.
Chcesz cos do picia?? - wciaz siedzialam nieruchomo na kanapie.

-Nie , dzięki - uśmiechnęła się - a jak ty się teraz czujesz ? - zapytała i usiadła obok Lys.

A jak mam sie czus ?? - zdziwilam sie.
Normalnie.... jak zawsze... A jak idzie urzadzanie domu Louisa - zapytalam patrzac jej w oczy, widzac jej zdziwienie dodalam.
Myslal o ty, ze cie poprosi o pomoc, w umeblowaniu...

- już skończyłam - powiedziała szybko - Mam dziwne wrażenie , że ostatnio przybyło nam tych kundli... - wzdrygnęła się na samą myśl o tych czworonogach , latających po parku imbecylach. - Obrzydlistwo - jęnęła

Taak, tez zauwazylam... jednego nawet spotkalam... wczoraj... i - zdenerwowalam sie na wspomnienie o wilkach. - i to nie bylo zbyt mile spotkanie...
Ane poczekasz tu?? ja sie przejde do kogos... niedlugo wroce.
Zanim sie obejrzala wyszlam.

- Jasne , poczekam - powiedziała cicho i usiadła wygodnie na kanapie.

Ane - pchnelam drzwi i weszlam do srodka -jestes jeszcze.
Chodz - zlapalam Andrew za reke i wciagnelam za soba do mieszkania.
Anee... - zawolalam.

Otrząsnęła się. Ostatnio często się zamyślała. Chciała sprawdzić co dzieje się u Imbecyli, gdy nagle usłyszała krzyk Lys.
- Hej - uśmiechnęła się - ooo czyżby nowy sąsiad ? - zapytała zdziwiona.