Willa Ane deRose

Zaśmiałam się i położyłam dłoń na czole.- O matko! Ane, nie mów przy mnie tego przy mnie, bo mnie mdli!- Powiedziałam teatralnym głosem, trochę jak Bruk kiedy dowiaduje się o czymś strasznym (przepraszam, głupie skojarzenie xD).- Taaa fajnie, ja nawet gwiazdki czy gwiazdeczki nie mam, a ty nie dość że masz gwiazdę, to jeszcze znając życie dzielisz ją z, znając życie, facetem. Los jest podły!- Kolejna mina z mody na sukces.`

- ohh bruk! - wyznałam łapiąc ją za rękę - Jak możesz tak mówić! Mdli mnie na samą myśl o tej nazwie! - zachichotałam , odgrywając scenę kiedy to bruk dowiaduje się , że jest w ciąży z mężem swojej córki! - Fak. Trzeba będzie wymyślić imię tej gwiazdy , bo będę się bała mówić o niej głośno.

Parsknęłam śmiechem.- Wieesz, inni mają większe problemu. Czemu po prostu nie przyzwyczaisz się do tej nazwy? Jest taka romantyczna!- Znowu westchnęłam niczym bruk, kiedy dowiedziała się że Ridż ją kocha, ale akurat związała się z Nickiem.

- No bo ... jestem mało romantyczna - westchnęłam , dublując Alice - Wiesz Ricz powiedział , że mnie kocha ... ale jestem z Nickiem bo to facet moich marzeń! Ahhh zrobię wszystko , żeby amber była nieszczęśliwa !

Roześmiałam się, kręcąc głową.- Doceniaj, moje drogie rozkapryszone dziewczę, że ktoś w ogóle zaproponował ci posiadanie swojej gwiazdy.- Pokazałam jej język, dalej się śmiejąc. Ir dalej męczyła kota, który nie wyglądał na bardzo szczęśliwego, ale dzielnie znosił te "tortury".

- Ależ ja to doceniam . Mało! Ja go porostu wielbię za to , że się stara ... ale przy Lu pozbyłam się cechy romantyczki! - westchnęłam , znowu robiąc minę z mydlanej Mody na sukces.

Ane...- Zaczęłam.- Nie pierdziel mi tutaj.- Powiedziałam pewnym głosem.- To że Lu był jaki był i odszedł, to nie znaczy że ty nie możesz wrócić do romantyzmu. Zapomnij o tym, co było z Lu. Zaczynasz nowy związek, ciesz się tym i bądź z powrotem romantyczna!- Stwierdziłam z entuzjazmem.

- Nie pierdzielę , bo nie chcę powiększać rodziny! - odgryzłam jej się - Tylko , że to nie jest takie proste. Myślisz , że nie próbowałam ? - przewróciłam teatralnie oczami. Zamyśliłam się na chwilę , patrząc jak Ir nadal sumiennie uczy kota.

Westchnęłam.- Myślę że to bardzo proste. Skoro kiedyś byłaś romantyczką, to możesz do tego wrócić. Ale wiesz, może być miło i bez romantyczności. Przykład- ja i Van.- Uśmiechnęłam się na samą myśl. Może właśnie dlatego ten związek był tak wyjątkowy.

- Nawet nie wiesz jaki on jest przesłodki i wiecznie się śmieje - rozmarzyłam się na samą myśl o wampirze. Naprawdę wydawał mi się taką bratnią duszą. Jak mało kto wiedział o co chodzi w moich żartach , wiecznie się uśmiechał. Mogłam czuć się przy nim swobodnie i często nie kontrolowałam swojej głupoty. Chociaż nie musiałam się martwić o to , że wychodzę przy nim na idiotkę ... on też był swego rodzaju idiotą , bo spotykał się ze mną.

Przesłodki to nie jest dobry argument...- Mruknęłam z uśmiechem.- Widzę że naprawdę ci się spodobał. Umówiliście już się na jakieś kolejne spotkanie?- Zapytałam, z ciekawością w głosie.

Pokręciłam przecząco głową - jak będzie chciał ... to się odezwie. nie chcę się narzucać - stwierdziłam, nadal wpatrując się z ciekawością w Ir. Jejku ! te bachory wcale nie są takie złe. Nie ryczą , prawie od razu są "duże".... żyć nie umierać.

Kiwnęłam głową.- No tak, może faktycznie lepiej się nie narzucać.- Zgodziłam się z nią. Może Ir była przesłodka i cudowna, ale jednak nie zmieniło to mojego podejścia do dzieci- są fajne, ale tylko te cudze.

Bawiłam się z kotem kiedy to na płot wskoczyła jakaś kotka. Johny poszedł za nią jak w dym. Przeklęci faceci!
- a idź sobie z nią ! Idź ! Będziesz coś chciał! - Kocur popatrzył na mnie zdziwiony, zeskoczył z płotu i pobiegł za białą damą , bo podobno tak nazywała się kotka sąsiadów.
- Ciociuuuu! bo Johny mnie olał! - westchnęłam , ziewając sennie. Przetarłam zmęczone oczy, siadając na kocu.

Zaśmiałam się.- Bywa. Ale nie martw się, jeszcze do ciebie wróci i będziesz się mogła na nim zemścić.- Wyszczerzyłam się.- Chce ci się spać.- Bardziej stwierdziłam niż zapytałam, przyglądając się jej.

Pokiwałam głową , ponownie ziewając tym razem jednak zakrywając sobie usta dłonią.
Zmrużyłam oczy tuląc się to do cioci Al.

Przytuliłam Ir do siebie, "głaskając" ją po główce.- Chodźmy lepiej do domu.- Szepnęłam do Ane i podniosłam się z koca. Weszłam do domu i ruszyłam w stronę sypialni Ane, żeby mała mogła się wyspać.

Otworzyłam drzwi przed Alice. Dziwne ... musiało się zrobić na prawdę późno skoro mała padła jak kawka.
- Na górze - szepnęłam gdy Al zapytała o sypialnię . Ułożyłyśmy ja na łóżku, przykrywając kołderką. Irine przekręciła się na drugi bok i zasnęła.
Zamknęłam za sobą drzwi, schodząc cichutko na dół.
Usiadłam na kanapie , klepiąc miejsce obok siebie - siadaj - uśmiechnęłam się do niej promiennie.

Zostawiłam Ir na łóżku, całując ją w czółko. Zeszłam razem z Ane na dół. Usiadłam obok niej.- Faktycznie, trochę już późno.- Kiwnęłam głową, patrząc przez okno. W myślach ochrzaniłam się, że nie poszłam dzisiaj na cmentarz, zanieść różę.

- pff ... ja tam tego tak nie odczuwam - westchnęłam , odstawiając nasze brudne kubki do kuchni.
- Napijesz się czegoś - zaproponowałam skoro już byłam w kuchni.

Herbatki.- Krzyknęłam do niej z salonu.- Eh, za dużo czasu ci zajmuję. Ale jakoś nie chce mi się wracać do domu...- Westchnęłam cicho.

Więc znowu wstawiłam wodę na herbatę i powtórzyłam rytualne czynności parzenia herbaty malinowej.
- ja tez nie lubię siedzieć sama ... - westchnęłam , niosąc herbatę. Podałam Al kubek siadając obok.

Ale wiesz, jak będziesz chciała to po prostu mnie wyrzuć.- Uśmiechnęłam się, biorąc od niej kubek.- A tak w ogóle, to... jak studia?- Zapytałam, bo ostatnio zaczęłam się martwić o swoje.

- A wiesz , że cholernie dawno tam nie byłam oO Ładnie , przewodnicząca uczelni zapomniała o swoich obowiązkach - zachichotałam , popijając herbatkę. Ir na górze mamrotała coś o kocie przez sen.
- Nudzi mi się - jęknęłam przeciągle , wstając z kanapy. Zaczęłam sobie śpiewać pod nosem , bo nie chciałam obudzić Ir. Czasami mam głupie pomysły , które zawsze ujawniają się kiedy jest mi totalnie nudno!.
- tyyy najlepsza jaką znaaaammmm - Odwala mi XDDDDDDDDDDDDD)

Twój długi czarny płaszcz? xDDDDD
Mi też się nudzi.- Stwierdziłam, popijając herbatkę. Zaczęłam gwizdać do piosenki, którą śpiewała pod nosem.

Sam nie wiedział, czy dobrze trafił, bo jednak czasami węch go skubany zawodził. Przed wejściem na tą posesję, jakoś uniósł brwi do góry, nie ogarniając wzrokiem. Za dużo tu miejsca.. xD Przeszedł szybko odległość i stanął przed drzwiami. Jezusie, a jak to nie ona? Jak mieszka tu jakiś zafajdany arystokrata? [ pojechałem Ikcuie XDD] Westchnął i zadzwonił, odwracając się na chwilę plecami.

- I padał deszcz - nucąc w podskokach podeszłam do drzwi - ooo Peggiiio braaałn ooo peegi brałłłłnnn - chichotając , zawiesiłam rękę na klamce i otworzyłam drzwi.
Jak zawsze trochę rozkojarzona nie zauważyłam go w pierwszej chwili. Wpatrywałam się chwilę w postać stojącą do mnie tyłem. ( Zonk oO ) - Co ty tutaj robisz ?! - pisnęłam uradowana.

Odwrócił się powoli, poznając ten pisk, należący tylko do jednej osoby- Ane. Uśmiechnął się nieświadomie uroczo, mając dłonie w kieszeni spodni. - Pomyślałem, że może ci być trochę nudno... XP Żle myślę? - Spytał, czując jakieś kolejne zapachy. - Masz gości? XD To nie przeszkadzam...

Poszłam za Ane, nucąc dalej. Od razu, kiedy go zobaczyłam wiedziałam, że to Shuji.- Nie przeszkadzasz boooo.... ja i tak zaraz idę.- Wzruszyłam ramionami, uśmiechając się.

- to dobrze myślałeś - ucałowałam go w policzek. Nie trudno mnie przewidzieć ... prawie zawsze się nudzę. Po prostu nie umiem usiedzieć spokojnie w jednym miejscu - Al nigdzie nie idziesz , a ty właź ... - otworzyłam szerzej drzwi.

Uśmiechnął się i wszedł do środka, rozglądając wokoło. Zerknął z powrotem na Ane i ukłonił się Alice. - Shuji jestem. - Wyszczerzył się. - No właśnie, zostajesz. XD Będę miał okazję poznać jej przyjaciół.

Alice.- Przedstawiłam się.- Ale wiecie... muszę coś załatwić.- Przygryzłam wargę, robiąc cierpiętniczą minę. Nie, nie miałam zamiaru im przeszkadzać, to nie w moim stylu, a poza tym, było już późno.

- Alice - zrobiłam swoją słynną minę zbitego psa - Musisz ? - i tutaj wykorzystałam swoje zdolności aktorskie. Nie chciałam mówić głośno , bo zawsze istniała możliwość , że Ir nagle się obudzi. Spała tak słodko , że nie chciałam jej tego przerywać. Zmęczyła się tą zabawą z moim kotem.

Kiwnęłam głową- Przykro mi, tak bardzo chciałabym z wami zostać...- Westchnęłam po raz kolejny.- Poradzisz sobie z Ir, prawda?- Zapytałam, ubierając płaszcz.

Zmrużyłam oczy - robisz to specjalnie - syknęłam , nadal mierząc ją wzrokiem - już ja się z tobą policzę ! Ale nie przy ludziach ... - westchnęłam. Jak ona się na coś uprze to trudniej jej przetłumaczyć niż "wołu".
- Poradzę , już ty się o nią nie martw - burknęłam, niezadowolona pod nosem. Czy ona zawsze musi być taka uparta?!

I tak postawiłam na swoim. Wyszczerzyłam się do niej.- Pa Ane!- Pocałowałam ją w policzek, nie przejmując się jej miną czy tonem głosu. Pomachałam do japończyka.- Miło było!- I z uśmiechem, zapinając ostatni guzik wyszłam z domu. Tuż po tym pobiegłam przed siebie.

Przewróciła tylko teatralnie oczami. Nie miała już do niej siły. Alice zawsze musiała stawiać na swoim , a Ane wolała z nią nie zadzierać. W końcu Eł o nich zapomniała , a przyjaciele są jak najbardziej potrzebni.
- Stęskniłam się za tobą! - Uśmiechnęła się uroczo, przytulając się do niego.

Nie ogarniał chwilowo, za szybko jak dla Japończyka, Panie! xD Pomrugał chwilę oczami, po czym ocknąwszy się, objął Ane w talii- Wariatka.. xD - Poklepał po plecach w przyjaznym geście. Nadal traktował ją jak przyjaciółkę. Miał nadzieję, że ona tak samo jego, bo będzie miał problem... - Chyba ją przestraszyłem swoimi oczami.. xD - Zaśmiał się.

Zaśmiała się - Niee.... ona niczego się nie boi. W końcu to wdowa po wilkołaku ... - dodała już mniej radośnie. Wiedziała , że Al ma tą swoją "maskę", którą ściąga dopiero w domu. Ane z jednej strony zazdrościła jej tego co przeżyła z Vanem, a z drugiej , strasznie jej współczuła , bo przecież ta historia nie miała się tak skończyć.
- Napijesz się czegoś ? - zapytała szeptem , sprzątając kubki ze stolika.

Poszedł za nią, usadowiając się na sofie i znowu rozglądając się wokoło. No za dużo tego! Jak ona może mieszkać sama w tak wielgachnym domu? - Czemu nie przeprowadzisz się do mniejszego.... - Zachichotał, podchodząc i opierając się o ladę w kuchni. Skrzyżował ręce i gapił się na nią, wyszukując w jej cechach prawidłowej odpowiedzi.

- Gdybym mogła dawno już bym się stąd wyrwała. Nienawidzę tego miejsca bardziej niż myślisz. - wskazała na caluteńki dom - Dlatego spędzam tu jak najmniej czasu. Głównie siedzę w pracowni .
Pracownia - to jedyne miejsce dla którego Ane jeszcze tutaj była. Mieściła się w piwnicy i była drugim światem dla dziewczyny. Cała była wymalowana w bajeczne wzory.
Wampirzyca odkręciła kran , zanurzając kubek w strumieniu ciepłej wody. Nalała na gąbeczkę trochę płynu , a on przez spotkanie z wodą zaczął się mocno pienić. Zdmuchnęła z ręki bańkę mydlaną , która pękła zostawiając na podłodze mokry ślad.

Zrobiło mu się jakoś głupio, więc westchnął i podrapał się po karku. - Przepraszam, zawsze coś palnę. - Uśmiechnął się równie przepraszająco i przybliżył się, kładąc jej głowę na ramieniu- Nie chciałem.
MAM cię! XD

- Nic się nie stało - odparła zupełnie normalnie. Przecież to nie koniec świata , że mieszkasz w ogromnym domu , którego cholernie nie znosisz...Gdyby wampirzyca miała się załamywać z takiego błahego powodu , skończyła by w zakładzie zamkniętym dla obłąkanych XD
Wytarła kubeczek szmatką do naczyń , odkładając go na bok.
- Przecież się nie gniewam xD- pogłaskała wampira po włosach.

Teraz to ja cię mam xDDDDDDDDDDDDD

[Fakt, masz xDD]
Znowu go czochra! Oburzył się i poprawił należycie włosy, chwilę wahając się nad czymś. A jakby tu.... tak... nie, to tylko przyjaciółka, dobra kumpela Shuji! xD A, żeby nie odgadła o czym na prawdę myśli, postanowił liczyć od 1 do 100 w języku koreańskim. - Dużo masz jeszcze? xDD - Spojrzał jej przez ramię.

- Już skończyłam - przewróciła teatralnie oczami, wstawiając naczynia do szafki. Nagle usłyszała miauczenie za oknem. To Johny ( nazwany tak na cześć Depa XDDDDDD ) kot Ane , miauczał i drapał pazurkami w szybę.
- Czy on nigdy nie nauczy się wchodzenia przez klapkę w drzwiach ?! - zachichotała , a zdeterminowany kot poszedł użyć "Tajnego wejścia dla kotów" XD