willa rodziny LaPusch

a więc chcesz ze mną siedzieć w domu? tyle , że ja nie umiem grać na fortepianie
stwierdziłem rozbawiony i pocałowałem Em w czoło.

Uśmiechnęłam się uroczo.
-W takim razie możemy gdzieś wyskoczyć.
Zaproponowałam i wtuliłam się w ukochanego niczym mała dziewczynka.

mas jakieś propozycje ?
spytałem unosząc wysoko brwi.

-Możemy iść do Central Parku. Dawno tam nie byłam...
Spojrzałam na niego unosząc głowę.

hmm.. Central Park... to takie denne
spojrzałem gdzieś w bok
może Skate Park?
zaproponowałem przywierając do Em jeszcze bardziej.

-Skate Park?
Zapytałam zaskoczona.
-Skate Park?!
Powtórzyłam nie ukrywając mego zdziwienia.
-A jeździsz?

eee... trochę
odpowiedziałem i odsunąłem się od Emily.
pójdę się ubrać
wszedłem po schodach do sypialni i ubrałem się.

Tego poranka uśmiech nie znikał mi z ust. Usiadłam ponownie na krześle i dopiłam kawę. Gdy się skończyła, odstawiłam pusty kubek do zmywarki i wyciągnęłam z lodówki dwa woreczki krwi. Następnie sięgnęłam do szafki po dwa kieliszki, które wypełniłam krwią i postawiłam na stole. Podeszłam do barku skąd wyciągnęłam butelkę czystej. Dolałam odrobinę do krwi i uśmiechnęłam się szerzej.
-No to mamy tu prawdziwą Krwawą Mary.
Odstawiłam butelkę z powrotem do barku. Przeszłam salon i stanęłam w oknie, założyłam ręce i w tej pozycji poczekałam na Logana.

Gdy się ubrałem zszedłem na dół do Em. Usiadłem na kanapie i zerknąłem w stronę stołu na którym stały dwa kielichy krwią.

-Napijesz się?
Zapytałam nie odrywając wzroku od drzewa na podwórzu.

Bez słowa pokiwałem głową i podszedłem do stołu , gdzie chwyciłem jeden z kielichów. Powoli zacząłem opróżniać jego zawartość. W gardle palący ból powoli ustępował. Gdy wypiłem ostatnie krople , odłożyłem naczynie na blat stołu i dłonią wytarłem strużkę krwi , która spływała mi z kącika wargi. Było mi mało.

-Jak chcesz... Wypij też moją.
Uśmiechnęłam się sama do siebie i usiadłam na kanapie.

nie dziękuję
uśmiechnąłem się i podszedłem do okna stając obok Em.

(miło mi, jestem Emily xD)
Odwróciłam się od okna i oparłam się o parapet.
-To co robimy?
Zapytałam z uśmiechem.

zależy na co masz ochotę
mruknąłem siadając na kanapie.

-Hmm ... Zastanówmy się na co mam ochotę...
Rozmyśliłam się i usiadłam obok Logana, wtulając się w niego.
-Szczerze mówiąc to nie wiem, najchętniej siedziałabym z Tobą. Nie ważne gdzie, byle z Tobą...
Przytuliłam go mocniej, kładąc głowę na jego klatce piersiowej.

Zaśmiałem się zakładając ręce za głowę.
to może jakiś film ?
zaproponowałem wdychając zapach Em.

-A nie chciałbyś iść do tego skate parku, o którym mówiłeś?
Spojrzałam mu w oczy a po chwili siedziałam na nim okrakiem.
-Nadal chcesz tam iść?

Spojrzałem podejrzliwie na Emily
no... możemy iść... jeśli chcesz
uniosłem wysoko brwi.

Uśmiechnęłam się szeroko i wstałam z kanapy.
-Poczekaj, zaraz wracam.
Pocałowałam go w czoło, odwróciłam się i odeszłam. Zeszłam do piwnicy, gdzie trzymałam różne szpargały. Tu też znalazłam swoją starą deskę. Miała nieco zakurzony, i zniszczony blat. Wzięłam deskę pod pachę (przy czym ubrudziłam sobie całą koszulę.) i wyszłam z nią do ogrodu, gdzie opłukałam deskorolkę wodą z szlaufa. Uśmiechnęłam się zadowolona, odstawiłam deskę przy frontowych drzwiach i wróciłam do domu przez drzwi kuchenne. Z kuchni udałam się szybko do garderoby gdzie przebrałam się w luźniejsze nieco spodnie, zwykły, różowy T-shirt, czarne buty DC a do tego wszystkiego zapięłam na biodrach nerkę. Przejrzałam się w lustrze. Czegoś mi jeszcze brakowało. Pogrzebałam w dodatkach i znalazłam luźną czapkę, którą od razu włożyłam na głowę. Teraz wyglądałam jak skejtówa z pierwszego zdarzenia. : ) Zeszłam prędko do Logana.
-No to chyba możemy iść?

Spojrzałem na Em marszcząc brwi. Zdecydowanie lepiej było jej w poprzednim "wcieleniu"
no tak.. możemy iść
wstałem z kanapy i wyszliśmy z domu Emily.

-Coś nie tak?
Zapytałam Logana gdy wyszliśmy z domu. Wzięłam deskę do ręki, a drugą, wolną złapałam rękę ukochanego.
-Hmm?

nie.. wszystko w porządku
uśmiechnąłem się puszczając rękę Em i łapiąc wampirzycę w pasie.

Zbliżyłam swoją twarz do jego, tak że dzieliły nas milimetry. Upuściłam deskę, ujęłam jego twarz dłońmi i delikatnie pocałowałam. Po chwili pocałunek ten stał się bardziej namiętny, głębszy.

Sprawnie odwzajemniłem pocałunek , przyciągając do siebie Em. Po dłużej chwili oderwałem się od wampirzycy
no to chodźmy
posłałem jej uśmiech nr 1.

Schyliłam się po deskę, i oboje ruszyliśmy z mojego podwórza.

Weszłam do ogrodu i zmierzyłam ku drzwiom, nadal chwiejnym krokiem. Drzwi okazały się zamknięte. Chciałam wyciągnąć z torebki klucze, jednak dopiero teraz zauważyłam, że tej torebki nie posiadam.
-Niech to szlag!
Zaklęłam i kopnęłam drzwi, przewracając się przy tym. Warknęłam cicho. *I co teraz Em?* Zapytałam samą siebie w myślach. Spojrzałam w niebo. Było bezchmurne, gwieździste, i raczej nie miało w planach zmienić się. Położyłam się pod jednym z drzew i zasnęłam.