willa rodziny LaPusch

Suzanne całą zesztywniała. Znowu otworzyła szeroko oczy.
Czuła to samo, kiedy zbliżała się z Robertem. Tylko to uczucie było podwójne.
Puls bił jej bardzo szybko. Otworzyła usta i cicho odpowiedziała - Tak...Ale...Ale teraz już jest mi cieplej...

Uśmiechną się szeroko jednak jego uśmiech zaraz zniknął...
-Wiesz...Wiesz o tym, że nie powinniśmy...No wiesz...?
Był tym zmartwiony, ponieważ bardzo kochał Emily ale Suzanne bardzo go pociągała...

- Wiem... Ale... Eh... - Odsunęła się zmartwiona i oparła brodę o podkulone kolana.

-Ale...?
Jego uśmiech zniknął z twarzy.
Wstał i podszedł do jednego z okien. Wpatrywał się w dal...

- Nie nic... - Odpowiedziała zrezygnowała Suzanne wpatrując się w podłogę. Miała zmartwioną minę i dalej podkulone kolana.
"Zapewne zastanawia się teraz, gdzie jest Emily...No właśnie gdzie ona jest?"

-Wiesz....
Zaczął. Patrzył jeszcze przez chwilę w okno po czym spojrzał na Suzanne. Siedziała z podkulonymi kolanami.... Zmartwiona. Podszedł do niej i znów usiadł obok. Siedział przez jakiś czas w bezruchu i w milczeniu. Zastanawiał się jak ma postąpić.
Kocham Em...To pewne, ale chyba kocham ją tylko jako siostrę. A Suzanne? Nie...Chyba się nie zakochałem... (?)
Myślał po czym objął wampirzycę ramieniem. Drugą, wolną ręką chwycił jej podbródek i obrócił jej twarz do swojej tak, że dzieliła ich tylko mała odległość...

Gdy znalazła się dosłownie parę milimetrów od ust boskiego wampira oniemiała.
Zaczerwieniła się bardzo mocno i otworzyła szeroko oczy. Jej nogi był jak z galarety. W głowie miała kompletny mętlik, a puls bił jak oszalały. Nie wiedziała co się dzieje, ale domyślała się co się może stać. Była jednak zbyt wstydliwa, żeby od tak pocałować wampira.
Rozchyliła więc tylko usta i patrzyła w oczy towarzyszowi.

Czuł zawstydzenie Suzanne więc zaczął manipulować jej emocjami.
-Co teraz czujesz?
Spytał przeszywając ją wzrokiem. Czuł jej zimny oddech na swoich ustach. Chciał ją pocałować ale czekał aż mu odpowie na to pytanie...

- C-co czuje? - Suzanne spytała cichutko. Spojrzała na usta wampira i rzekła nieśmiało.
- Czuję...Czuję, że mógłbyś mnie nawet zabić, a ja bym nie miała nic przeciwko... - Ledwo wykrztusiła te słowa po czym zamknęła oczy.

Kiedy wampirzyca zamknęła oczy, on uśmiechnął się łobuzersko.
Jego ręka znajdowała się na policzku Suzanne ale wolno przesuwała się na jej włosy. Pogłaskał ją kilka razy, po czym pocałował ją w zimne, wręcz lodowate usta.
-A teraz?
Zapytał, kiedy otworzyła oczy.
-Co czujesz?
Uśmiechnął się po raz kolejny łobuzerko.

Suzanne nie wytrzymywała tego napięcia. Nie odpowiedziała, a jej dłonie przeniosła na szyję boskiego wampira. Zamknęła ponownie oczy i zaczęła delikatnie całować Metthew'go.
Czuła się jak w niebie. Jego usta były miękkie i idealnie się dopasowywały do ust Suzanne.

Udało się...
Pomyślał i odwzajemniał pocałunki Suzanne. Jego ręce tera znajdowały się na jej plecach...

Suzanne czuła każdy dotyk i ruch Metthew'go. Przypomniała sobie, kiedy zobaczyła go pierwszy raz, przy okazji przypominając sobie Roberta.
By zapomnieć, zaczęła namiętniej całować wampira i kosztować jego cudnych ust tak długo, jak mogła.

Zdziwił go, jej nagły przypływ namiętności, więc przerwał to wszystko. Przesunął się kilkadziesiąt cm od Suzanne.
-Coś nie tak?
Zapytał lekko poddenerwowany.

Weszła wraz z Laurentem do ogrodu. Nadal było chłodno. Przeszli przez bujny ogród do wielkich drzwi.Em nacisnęła niepewnie klamkę jednak do domu weszła pewnym krokiem. Obejrzała się za siebie by upewnić się, że Laurent idzie za nią. On jednak nie wszedł d domu, stał przed drzwiami z niepewną miną.
-Chodź.
Powiedziała zachęcająco, po czym znalazła się obok niego, chwyciła go za rękę i wciągnęła do domu. Kiedy już oboje stali w przedpokoju zamknęła drzwi i wzięła płaszcz od wampira, odwiesiła go na wieszaku. Wisiał tam nadal płaszcz Suzanne, co trochę ją zmartwiło. Następnie sama się rozpłaszczyła, po czym wprowadziłą Laurenta do salonu.
Roznosił się tu piękny, słodki zapach. Do głowy Em zaczęły napływać myśli Suzanne i Mata. Wszystkie przepełnione były niepewnością i zawstydzeniem.
-Cześć.
Przywitała ich sucho.
-Oto Laurent.
Mówiąc to wskazała na towarzysza. Spojrzała na niego.
-A to jest mój brat...Mat, i.. i moja... przyjaciółka Suzanne.
Spuściła wzrok.

- Przyjaciółka mówisz? - Spytał ironicznie, groźnie patrząc na Suzanne.
Wzrok przeniósł na Met'a i fuknął delikatnie mocniej obejmując Emily.

Patrzył na Laurenta z wyrzutem. Podniósł się z kanapy podszedł do wampira i podał mu dłoń.
-Cześć.
Powiedział sucho patrząc na Emily.
-Mogę Cię na chwilę poprosić?
Zapytał siostrę.
Czuł, że była lekko poddenerwowana więc ją uspokoił dzięki swoim zdolnościom. Poszli do kuchni gdzie stanęli przy blacie.
-Możesz mi to wszystko wyjaśnić? Kim on jest, co?!
Mówił, niemal krzyczał. Patrzył na nią pytająco.

Sorry , że tak się tutaj wbijam , ale inaczej byście tego nie przeczytali .

DZISIAJ O 18 NA OSIEDLU EV W DOMU ALEXA ODBĘDZIE SIĘ PARAPETÓWKA .

ZAPRASZAM !

Spojrzała na brata z wyrzutem.
-Nie chciałeś mnie...Wolałeś Suzanne. Też chyba mogę kogoś sobie znaleźć! Jak Ci to nie pasuje...Ech, nic mi do tego!
Wrzasnęła, robiąc się cała czerwona, po czym wyszła do kuchni i znalazła się w salonie, obok Laurenta.
-Co za palant...
Westchnęła i wtuliła się w wampira. Rozejrzała się po pokoju, jednak nigdzie nie było Suzanne.
-Wyszła?
Zapytała Laurenta zdziwiona.

Nagle wyczuła, że jej przyjacielowi Alexowi dzieje się oś złego. Jęknęła tylko do Laurenta:
-Wybacz... Muszę Cię na chwilę opuścić... Idź do domu. Wrócę do Ciebie...
Mówiąc to pocałowała wampira i wybiegła z domu na ulicę i skierowała się w stronę Jasmin.

[color=red]__________________________________________________________________________________________________________________________________________________


Wyjęła klucze z kieszeni i przekręciła je w zamku.
-Wybacz, ale już dawno tu nie byłam... Może mój brat utrzymał mieszkanie w porządku, jednak miałabym co do tego spore wątpliwości.
Uśmiechnęła się do chłopaka i nacisnęła klamkę otwierając przy tym drzwi.
Weszła przodem i natychmiast odwróciła się wskazując dłońmi na duży pokój.
-Rozgość się. Masz może na coś ochotę?
Zapytała wpuszczając chłopaka do salonu.

to może się czegoś napiję..
rozejrzałem się po pokoju
czegokolwiek
popatrzyłem na Em , bo wiedziałem o co zapyta.

Uśmiechnęła się i odwróciła na pięcie udając się do miniaturowej kuchni. Po chwil wróciła z dwoma kieliszkami wypełnionymi winem. Podała kieliszek Loganowi.
Rozejrzała się po pokoju. Kurze były starte, wszystko było poukładane na miejsce.
*Na szczęście jest posprzątane... Dzięki Mat.*
Usiadła na fotelu, na przeciw Logana i założyła nogę na nogę. Upiła trochę wina po czym odłożyła kieliszek na ławie i zdjęła z siebie skórzaną kurtkę.
-Może obejrzymy jakiś film na DVD? Co Ty na to?
Zaproponowała.

Wziąłem od Emily kiliszek i upiłem trochę z jego zawartości
dobra
uśmiechnąłem się
a co masz ?

Wskazała na regał, który miał ponad 2 metry. Cały po brzegi wypełniony filmami.
-Wszystkich tytułów nie pamiętam..Wybierz na co masz ochotę...

Skinąłem głową i podniosłem się z fotela. Podszedłem do regału i wybrałem pierwszy lepszy film
"Blady strach"
przeczytałem tytuł. Włożyłem płytę do odtwarzacza DVD i wziąłem do ręki pilota.
przyniosę więcej wina
uśmiechnąłem się i wyszedłem do kuchni.

Uśmiechnęła się do niego i rozsiadła się na kanapie.
-Dobra....
Zaczęła, jednak chwilę potem przypomniała sobie, że wampiry słyszą nawet najmniejszy szept.
*...a teraz spokojnie... Będzie dobrze- miło i fajnie...*
Dokończyła w myślach. Nagle za swoimi plecami usłyszała kroki więc się rozluźniła i spokojnie odwróciła, by wziąć od Logana kieliszek. Uśmiechnęła się uwodzicielsko, unosząc przy tym jedną brew. Przygryzła ponownie dolną wargę. Wstała z kanapy i w wampirzym tempie podeszła do włącznika światła i je wyłączyła, po czym szybko wróciła na swoje miejsce obok Logana.

Podałem Emily napełniony winem kieliszek i usiadłem na kanapie. Włączyłem film i wychyliłem zawartość swojego kieliszka (tak dla rozluźnienia).

Upiła kilka łyków i zapytała Logana:
Czemu wtedy w parku tak nagle poszedłeś...?
Spojrzała na niego oczekując odpowiedzi.

a tak jakoś...
zmarszczyłem brwi i wlepiłem wzrok w ekran plazmy wiszącej na ścianie.

-A...Aha...Wybacz na...chwilę...
Wyjąkała wstając z kanapy. Wyszła z salonu i udała się do kuchni. Wyciągnęła z lodówki bitą śmietanę i truskawki. Żeby Logan nie stał się jakiś podejrzliwy, wyjęła miseczki i wsypała do nich chipsy oraz M&M's. Włożyła wszystkie miseczki z przekąskami, bitą śmietanę i truskawki, na tacę i udała się do salonu. Odstawiła tacę na ławie.
-Przyniosłam przekąski.
Powiadomiła Logana z uśmiechem na twarzy.

truskawki ? bita śmietana ? M&M'sy i chipsy ?
popatrzyłem zdziwiony na Emily
ciekawe zestawienie
zachichotałem pod nosem i poklepałem puste miejsce obok siebie na kanapie.

*Och...A jednak domyślił się...*
Jęknęła do siebie w myślach. Usiadła jednak obok niego, szeroko uśmiechnięta. Położyła głowę na jego ramieniu i zapytała:
-A coś nie tak...? ;>

nie, wszystko w porżadku
uśmiechnąłem się i położyłem dłoń na jej udzie. Odstawiłem kieliszek na podłogę i zbliżyłem się do twarzy Emily. Popatrzyłem jej głęboko w oczy i złożyłem namiętny pocałunek na jej wargach.

Zaczęła odwzajemniać pocałunki Logana. Obie ręce położyła na jego karku. Na chwilę się od niego oderwała się i spojrzała mu w oczy. Uśmiechnęła się i wróciła do całowania jego cudownych ust.

Wróciłem do domu. Wyciągnąłem klucze z kieszeni . Otworzyłem drzwi i pierwsze co ujrzałem?! Moją siostrę w objęcia jakiegoś wampira!
-EMILY!!
Wrzasnąłem i podszedłem do nich, odciągając ją od chłopaka.

kur*a !
wrzasnąłem na jakiegoś chłopaka, który odepchnął mnie od Emily.
co jest ?
popatrzyłem zdziwiony na Em.

Otworzyła szeroko oczy ze zdziwienia i głośno przełknęła ślinę.
-Mat?! Co...Co jest?!
Wrzasnęła spanikowana.

Spoglądałem nerwowo raz na Em, raz na nieznajomego.
-Em...Mogę Cię prosić na chwilę?

Spojrzała przepraszająco na Logana i pocałowała go delikatnie w policzek.
-Jasne...Już idę.
Razem z Matem odeszła pod schody.
-Co ty u lich wyprawiasz?!
Wrzasnęła.

-Ja?! Co JA wyprawiam?! Kim on jest? Kolejnym facetem...
Zorientowałem się, że głośno krzyczę, więc ściszyłem głos.
-Kolejnym facetem, który złamie Ci serce? Który odejdzie po wszystkim?!
Spojrzałem gniewnie na niego.

Spojrzała na brata wzrokiem pełnym wyrzutu.
-Nie... I nic ci do tego!
Krzyknęła i udała się do salonu. Stanęła przed Loganem i powiedziała drżącym głosem.
-Chodźmy stąd....

Poprawiłem koszulę
możesz mi powiedzieć kim on jest ?
spytałem patrząc na Em.

-Too... To jest mój brat.. Mat... Mat, to jest Logan. Chodźmy już...
Jęknęła.

Spojrzałem na Logana z lekką pogardą.
-Ni, wy sobie zostańcie a ja wychodzę... Cześć. A...I.. Przepraszam..
Umiechnąłem sie blado. Moje oczy były nadal wypełnione wściekłością. Wyszedłem przed dom i postanowiłem spotkać się z Elle.