Ronnie Scott's jazz club

No, tak... John Michael Osbourne był jedyną istotą na ziemi, która potrafiła wyprowadzić Monice z równowagi.
-Właśnie widzę. Trzeba ostrzec wszystkich. Niebezpieczne zwierze siedzi w barze. Zapomniałeś kagańca?
Jej prawa brew uniosła się do góry.

Też lekko się usmiechnęła.
-Przynajmniej można mnie zrozumieć. W przeciwieństwie do niektórych mówię wyraźnie.

-Wiesz...Żeby tak źle traktować starszych ludzi?-zapytała zerkając z politowaniem na starsza panią, która patrzy morderczym wzrokiem na wampira. Monica zasmiała sie pod nosem.
-Dajesz zły przykład.

Przewróciła teatralnie oczami.
-A ty jak zwykle swoje...-westchnęła i przysiadła się do niego.
-Więc...Co u Ciebie?

-To wiem....-zamówiła martini.
-Nie dziwi Cię, że tu jestem? Teoretycznie powinnam brać ślub...
Na jej twarzy pojawił się grymas.

Oparła ręką o czoło i westchnęła.
-Dobrze wiesz, że tak. Jestem PÓŁ-wampirem.

-Super....-rzekła monotonnym głosem.

Spojrzała na niego wymownie.
-Jak bym nie wiedziała.

-Nie dzięki. Idź sam. Chce poćwiczyć pływanie. Ostatnio to zaniedbałam. Zobaczymy się później mamy takiego pecha do siebie. Trzymaj się Ozzy.-brunetka usmiechnęła się do wampira i lekkim krokiem wyszła.

Weszłam powoli do klubu. Usiadłam przy jednym ze stolików w kącie obok okna i zamówiłam sok pomarańczowy. Usiadłam wygodniej w fotelu i obserwowałam ludzi idących ulicą. Oni chcieli uciec przed nadchodzącym deszczem, ja tylko na niego czekałam- aby pospacerować w środku ulewy.

Wpadłam do Ronnie Scott's jazz club, bo słyszałam, że grają tu niezłe koncerty. Ociekałam wodą, gdyż w drodze złapał mnie deszcz. Kiedy weszłam do środka od razu zdjęłam kurtkę, choć ta mi wcale nie przeszkadzała. Strzepnęłam ja i zawiesiłam na wieszaku przy wejściu do Clubu. Rozejrzałam się dookoła i zauważyłam znajomą twarz. Alice!! - krzyknęłam od wejścia i szybkim krokiem zbliżyłam się do niej, jednak już po chwili zaczęłam się krzywić - cuchniesz... - stwierdziłam bez ogródek marszcząc nos. - biłaś się z psem czy jak... - usiadłam na miejscu obok niej zakrywając nos dłonią.

Lys.- Uśmiechnęłam się, zauważając ją.- Ehm... Nie, przepraszam za ten zapach.- Powiedziałam szczerze. Nic chyba nie zabije tego zapachu.- A co tam u ciebie słychać?

No cóż u mnie nic ciekawego... Tęsknię za Nickiem i nie mam pojęcia co się z nim dzieje... nie odbiera ode mnie telefonów - poskarżyłam się. - ale mniejsza o tym co u mnie... lepiej mi powiedz co się dzieje z tobą. Chyba nie przechodzisz żadnej transformacji... nie przeżyłabym tego ... - nadal krzywiłam się lekko, wreszcie stwierdziłam, że lepiej będzie oddychać ustami... z przyjemnością w ogóle bym nie oddychała, jednak wtedy nie miałabym jak rozmawiać - skąd się wziął na tobie ten... smród...

Pewnie się w końcu odezwie, nie martw się.- Stwierdziłam wesoło.- Nie, nie przechodzę. Po prostu gadałam z takim jednym wilkołakiem, a potem on do mnie przyszedł... To długa i dziwna historia. Po prostu ostatnio zachowuję się dziwnie..- Uśmiechnęłam się do niej przepraszająco. Ja już powoli przestawałam czuć ten zapach, ale ona musiała cierpieć.

Cholernie dziwnie... - wyjątkowo przyznałam Alice rację. - Gadałaś z psem... i nie zatłukłaś drania... a potem o n cię odwiedził... i ty i tak nic mu nie zrobiłaś?? - zapytałam marszcząc brwi. Moje spojrzenie mierzyło całą postać Alice w poszukiwaniu zadrapań albo czegokolwiek... jakichkolwiek śladów walki... ale nic nie mogłam znaleźć choćbym nie wiem jak dokładnie ją oglądała.

Nooo tak. Bo on tylko mnie odwiedził. Chciał zobaczyć jak mieszkam i czy mam kaca, bo przed wczoraj razem piliśmy...- Widziałam minę Lys. To było tak cholernie dziwne, że tylko ja mogłam się wpakować w takie coś.

Taak... To całkiem logiczne... - zaczęłam dziwnie gestykulować - Odwiedza cię odwieczny wróg twojej rasy, żeby sprawdzić czy masz kaca, bo wcześniej RAZEM piliście... - jeszcze trochę a chyba miałam zacząć zachowywać się jak opętana. Chwyciłam Alice za ramiona i potrząsnęłam nią lekko - Alice, opanuj się!!

Spojrzałam na nią zdziwiona.- A nie zapytasz- Alice, szatan cię opętał?! - Westchnęłam.- Wiem że to dziwne, wiem że nie powinnam... Ale tak jakoś wyszło...- Spojrzałam na czubki butów.- Ale kulturalny jest, kwiatka mi nawet przyniósł...- Dalej nie podnosiłam wzroku.- Mówiłam ci już, że zerwałam z Angelem, prawda?- Zapytałam cicho. - To przez to. Miałam małą deprechę i po pijaku spotkałam Vana...

Proszę cię... - otworzyłam szeroko oczy - powiedz, że ja śnie... że ja koszmarzę... - moje spojrzenie teraz już błagalnie wertowało twarz Alice w poszukiwaniu jej wzroku - powiedz mi, że wcale nie zostawiłaś Angela, i że wcale nie zaczynasz bratać się z kundlem... - nagle jakbym się ocknęła i spojrzałam na Alice zdziwionym wzrokiem - ZERWAŁAŚ Z ANGELEM?? - potrząsnęłam głową - co się stało??

Jęknęłam.- Nic się nie stało. A ja to naprawdę zrobiłam.- Spojrzałam Lys prosto w oczy. No najwyżej mi przyłoży...- Zostawiłam Angela, bo do mnie nie pasował. I dlatego, że chciałam z powrotem poczuć tą wolność.- Wzruszyłam ramionami.- Nooo... A zaczęłam gadać z tym wilkiem bo był miły i film mi się urwał...

Skrzywiłam się otwierając usta ze zdziwienia.- Chciałaś poczuć wolność... i do niego nie pasowałaś... - pokręciłam głową chcąc się otrząsnąć... - Alice... mogę to powiedzieć, bez żadnych... powtarzam żadnych wyrzutów sumienia... ty zwariowałaś - pogłaskałam ją po ramieniu - ale spokojnie... znajdziemy ci dobrego lekarza.... i wszystko wróci do normy... - zaczęłam ją "pocieszać"...

Spojrzałam błagalnie na Lys.- Znajdź, jakiegoś byle dobrego, bo znowu zrobię coś głupiego...- Westchnęłam.- No chciałam poczuć wolność. Kiedy z nim byłam jej nie czułam. A teraz ją czuję aż za bardzo. A on do mnie nie pasował. Potrzebuję kogoś opiekuńczego, trochę zwariowanego, kogoś, z kim ani trochę nie będę się nudzić i przy kim będę się czuła spokojna i bezpieczna. No a Angel też potrzebował dokładnie takiej samej osoby. Nie dogadaliśmy się...- Stwierdziłam cicho.

Wypuściłam ze świstem powietrze... - dobra Angela jeszcze mogę zrozumieć... no dobra nie mogę... ale powiedzmy, że rozumiem... - westchnęłam - ale tego wilka... nie łapię... to już nie ma fajnych wampirów czy jak!? Muszę się czegoś napić - zaczęłam kręcić głową w poszukiwaniu kelnera...

Westchnęłam.- Wszystkie wampiry są ciągle czymś zajęte, mają jakieś sprawy do załatwienia, mają inne wampiry z którymi spędzają czas... A ja, choć rzuciłam Angela nie chcę czuć się samotna... A z tym wilkiem mogę chociaż normalnie porozmawiać.- Powiedziałam smutno. Nie chciałam cały czas siedzieć sama.- Napić? Dlaczego?

Ja nie mam żadnego wampira (pomijając Nicka, który się do mnie nie odzywa wrr..)... wzruszyłam ramionami - i nie mam żadnych spraw... no może kilka, ale one się nie liczą... uśmiechnęłam się blado... a następnie przewróciłam teatralnie oczami. - muszę się napić bo mi zaschło w gardle... czy to istotne dlaczego.... Wreszcie zauważyłam kelnera i przywołałam go wzrokiem. Sobie zamówiłam burbon, a następnie spojrzałam pytająco na ALice.

Soczek pomarańczowy.- Uśmiechnęłam się do kelnera.- No tak może ty, ale Nick pewnie w końcu się odezwie i już nie będziesz miała czasu. A ten wilkołak....- Urwałam.- On mnie cholernie intryguje. Jest inny niż reszta wilkołaków.

Kiedy kelner postawił przed nami zamówienie od razu przykleiłam się do szklanki. Odessałam się dopiero kiedy jej cała zawartość wylądowała gdzieś w moim raczej nie pracującym przewodzi pokarmowym. - ok... powiedzmy... że postaram się ciebie zrozumieć. - po alkoholu bywałam wyrozumiała - co ci się w nim najbardziej podoba/intryguje... i co do do cholery znaczy inny niż reszta?! zapytałam ściągając brwi.

On nie jest rasistą.- Odparłam wesoło.- A jego osoba mnie po prostu ciekawi. Nie wiem, co najbardziej w nim lubię, bo ciężko mi powiedzieć czego w nim nie lubię.- Westchnęłam. Lepiej żeby Lys jeszcze coś wypiła, bo w końcu oberwę od niej.

(Ej... pobiłam cię kiedyś? Nie rób ze mnie takiego brutala )
Dobra nie wnikam... - stwierdziłam wreszcie po chwili zastanowienia - wpadłaś... jeszcze zmądrzejesz... zawsze tak jest... - spojrzałam na Alice - tylko błagam... spotykajcie się w ich dzielnicy... nie chciałabym go spotkać i dokopać mu za zanieczyszczanie powietrza...

(nie pobiłaś, ale obawiam się że możesz xD)
Mam nadzieję że zmądrzeję.- Stwierdziłam.- Dobra, jasne, postaram się żeby nie przychodził do naszej dzielnicy. No chyba że znowu wpadnie bez zapowiedzi. Ale wtedy usunę go szybko z naszego terenu, nie martw się.

JA tylko przypominam... ze mieszkamy w jednej kamienicy... - spojrzałam na nią surowo - jak wyczuję smród zmokłego kundla na swojej klatce schodowej... to wierz mi twoje mieszkanie będzie pierwszym miejscem,które odwiedzę... - Uśmiechnęłam się szyderczo przenosząc rozmarzone spojrzenie gdzieś w dal - i warto dodać, że niekoniecznie będę pukać (<muahahaha> mroczny śmiech)

Nie patrz tak na mnie!- Powiedziałam błagalnie.- Dobrze, wiem, postaram się żeby do nas nie przychodził. A jak już przyjdzie, to szybko go stamtąd wywalę.- Napiłam się soku.

No dobra... dobra... powiedzmy, że trzymam cie za słowo - uśmiechnęłam się przyjaźnie rozjaśniając swoją twarz. - Widziałaś może ostatnio Ane?? - zapytałam z ciekawości. TO dziwne, że od tak dawna nie widziałam żadnego ze swoich znajomych.

Tak, widziałam ostatnio Ane, była nawet na imprezie.- Powiedziałam wesoło.- Była też Scar i Ełi. W ogóle fajnie było. Strasznie długo z nimi nie gadałam.

Na imprezie... a mnie tam nie było... - oparłam się o krzesło z założonymi na ramiona rękami - życie jest do bani... zawsze wyrzuci mi jakiś problem akurat wtedy kiedy jest impreza... - zmrużyłam oczy ze złością. W tym momencie wyglądała jak obrażone na cały świat dziecko. Czyli sweetaśnie... ;/ (^ ^)

Problem? Lys, spokojnie, będzie jeszcze dużo imprez, a życie nie jest aż tak do bani, jak się wydaje.- Spojrzałam za okno. Dalej padał deszcz. Uśmiechnęłam się lekko.- Przynajmniej dla mnie los ostatnio jest wyrozumiały. Dla ciebie też w końcu będzie. - Stwierdziłam wesoło.