wieczorny spacer

jego skóra była taka miękka i ciepła . dopiero teraz dokłądnie przyjrzałam się mężczyźnie . miał krótkie , czarne ,lśniące włosy . był bardzo wysoki , ale też bardzo wysportowany . na jego obcisłym T-shercie odznaczał się muskularny brzuch . jego dłonie były duże i szerokie , ale zarazem delikatne . - niicc nnie szkodzzi . - wyjąkałam i wyszczerzyłam zęby w uśmiechu .

to mogę spytać co robisz na terenie wilkołaków??- zaciekawiło mnie to bardzo Wampirzyca była piękna i sama
*TO WAMPIR* sparciłem się w myślach

- wyszłam się przejść . - zaoferowałam mu jedne z uśmiechów , który zwalał innych z nóg .

wiesz skoro ciebie już poznałem.... to może odprowadzę cię do granicy naszego terenu, myślę że ktoś na ciebie czeka, a nie chcę żeby mnie oskarżono jak znajdą cię zmasakrowaną- powiedziałem, przymknąłem na chwilę oczy
*czy ona próbuje ze mną flirtować?? Nie to nie możliwe*

- nie dzięki , chyba jeszcze tu zostanę . ze względu na tak miłe towarzystwo. - puściłam oko do Sastre . - skąd wiesz , że z tobą nie flirtuje ? - spojrzałam badawczo na wilkołaka lekko się uśmiechając .

odsunąłem się odniej jakby chciała mnie ugryźć
Ty słyszysz myśli???????- powiedziałe ale byłem tak w szoku że zskoczyłbym na najbliższe drzewo
* no ładnie po tym mnie wychwyciła*

- taa .. skoro sie mnie boisz , to lepiej żebym już poszła . - odwróciłam się na pięcie i podeszłam z powrotem do drzewa , bo zostawiłam tam MP3 .

Hej to nie tak powiedziałe starałem się panować nad sobą
Jesteśmy wrogami i nieznam was aż tylu przez 600 lat was unikałem jak mogłem- powiedziałem pośpiesznie

- hmmm.. - usiadłam w miejcu , w kótrym się zatrzymałam i poklepałam miesce obok mnie . - jak mam cię przekonać , że nie chcę być twoim wrogiem ? - uśmiechnęłam się szeroko . nie wiem dlaczego ,ale przy nim czułam się lepiej .

yyyy......to raczej naturalne że wilkołaki i wampiry to wrogowie-powiedziałem pośpiesznie i oparłem się o najblizsze drzewo, Wampirza woń byłasilna jak nigdy, byłem zbyt blisko:
dobrze obydwoje wiemy że kiedyś wybuchną zamieszki i staniemy po dwuch przeciwnych stronach- powiedziałem oparty o drzewo spoglądając na niebo
*piękne...* westchnąłem mimo woli

- tego nie wiem... - w wampirzym tępie znalazłam się koło niego i opierając się o to samo drzewo spytałam . -... ale co ci szkodzi zaprzyjaźnić się ze mną ? - znowu się uśmiechnęłam .

dobrze wiemy oboje że to jest nieuniknione, wampiry i wilkolaki w pokoju żyjce, tego nigdzie nie ma..........a poza tym przyjażń błagam nie bądź naiwna.Wampir nie może być blisko wilkołaka i na odwrót. Przyjaźń to nie tylko słowa to też gesty np. przytulanie i co z tym??- spytałem cofając się do następnego drzewa tak żeby być blisko ale nie za blisko
*Ta woń*

zignorowałam jego myśl i znowu znalałam się koło niego przytulając go . - i co umarłeś ? biedaaaaczek . - zachichotałam i oparłam się o drzewo .

opanowywując wstęt to woni Wampirzycy:
sory- powiedziałem i odsunąłęm się, potem bezzastanowienia na skutki rozerwałem podkoszulek i odsunąłem się id niej tak aby mnie widziała:
proszę przestań, nie wiem o co ci chodzi ale ja muszę się powstrzymywać zeby ci karku nie złąmać a to nie proste- powiedziałem a w moich oczach pojawił sie znajomy błysk ostrzegawczy:
rozmawiamy czy to nie wystarcza??-spytałem powoli

- tak masz rację ... przyjaźń w naszym przypadku ni jest możliwa . - stwierdziłam i pobiegłam w kierunku placu do zabaw . usiadłam na jednej z chuśtawek * co za palant ! * - pomyślałam poczym zaczęłam się huśtać .

Dzięki że mam rację,ale wytłumacz mi jedno.....Skoro wiedziałaś tak samo jakjaże nie wyjdzie to po co ta cała zabawa, a po drugie czy ty posiadasz instynkt samozachowawaczy, sory ale klejisz sie nowo poznanego faceta bez względu na to kim jest- spytałem zaintrygowany
*Naprawdę ta mała myśli że jestem potulnym pieskiem pokojowym*

- jesteś beszczelny kundlu . - warknęłam . * jak on śmie ?! *

wybacz nie jaże czym cię uraziłem co? tym że mówię prawdę miło jest pogadać, a ty od razu przytulasz się.No ale trudno widać koniec znajomości a więc miłej nocy życzęci Eufrazjo droga- powiedziałem poważniejąc
*chyba rzeczywiście porównała mnie z jakimś pieskiem pokojowym*

po tych słowach zrobiło mi się cieżej no i niestety wybychnęłam płaczem . * wrrr ... nie znosze być w ciąży ! * - krzyczałam w myślach .

AAAA czy coś powiedziałem takiego??Czy czymś się uraziłem???- spytałem zatroskany
oczywiście podszedłem bliżej niż powinienem

- nie podchodź psie ! - warknęłam , a potem znów wybuchnęłam płaczem .

siadłem przed chuśtawkąw pewnej odległości, patrzyłem na nią, wyglądała żałośnie:
*A co ja wilkołak mogę na to poradzić* pomyślałem smutno

popatrzyłąm na niego z furią . wstałam i odeszłam .

wstałem iszedłem za nią
* w okolicy może ktoś polować lepiej jej tak nie zostawiać*

łam jego smród . - pójdziesz za mną jeszcze dwa kroki , a zabiję cię . - powiedziałam nie odwracjąc się , tylko przyśpieszyłam kroku .

rozbawiła mnie na całego:
spróbuj kociaku!!- powiedziałem nonszalancko
*Teraz przynajmniej wiem że nic jej nie grozi* śmiałem się w myślach

teraz naprawdę mnie wkurzył zamachnęłam się i rozdarłam mu koszulkę . - nigdy więcj tak do mnie nie mów ! - syknęłam z furią .

no nie powiem cios to masz- powiedziałem kryjąc śmiech - Awiec teraz moge ciebie z czystym sumieniem zostawić Eufrazjo droga. Dobranoc- odwróciłem się
* To nie wampirzyca to demon wcielony*zachichotałem pod nosem

- śmierdzący kundel - warknęłam . odwrócłam się i pobiegłam do baru .

Demon a nie wampirzyca powiedziałem idąc
*ALe za to jaki piękny demon eeeeehhhh dlaczego nasze kobiety nie są takie piękne*

Wieczor, park, ciemna uliczka oswietlana przez polowke ksiezyca...
Tylko dziewczyny brakuje.
Nigdy nie mialem szczescia do dziewczyn. Nie zebym sie im nie podobal, ale dlatgo, ze sie balem. Odkad przestalem byc normalny... zaczalem sie bac, ze skrzywdze normalnych ludzi. Mialem zbyt duzo sily i poczatkowo nie bylem w stanie tego kontrolowac, pozniej gdy juz opanowalem swoje nowe "moce" bylem zbyt przyzwyczajony do samotnosci.
Przeszedlem sie wzdloz parku, usiadlem na lawce przy jezirze. Byla otoczona niskimi drzewami i krzewami, takze byla w dosc zacienionym miejscu.
Ciekawe czy tu wreszcie spotkam kogos takiego jak ja...
Wpatrzylem sie w nocny krajobraz.

Udała się na spacer. Po drodze wywęszyła zapach wilkołaka. "Hmm... ktoś tu jest?" pomyślała. Znalazła wilka, siedzącego na ławce. - Śliczny widok na jezioro.- Uśmiechnęła się- Jestem Kate.

Hurra znalazłem chatkę wieć
* nie będzie mieszkania w kanałach......jak miło.....kochałem księżyc...*
Do szczęścia brakowało mi pobratyńców:
Ciekawe gdzie są jeśli sa....... wczoraj przecież wyczułem zapach...ehhhhhhh* stanąłem na brzegu jeziora. po drugiej stronie stała ładna Dziewczyna o jasnych włosach.
* Lepiej nie podchodź znowu jakiś wampir będzie i co???*
usiadłem na brzegu i oparłem plecy o drzewo

Spojrzalem na ladna dziewczyne,ktora stanela obok mnie. Nie moglem uwierzyc, wreszcie, po tak dlugich poszukiwaniach ogos takiego jak ja... on sam mnie odnalazl.
Och taak
powiedzialem w odpowiedzi na zadane mi pytanie.
zjawiskowy...
Wstalem z lawki i podszedlem do dziewczyny.
Jestem Riddick, Riddick Thoorop, ale ty mozesz mowic mi Rid.
Zmierzwilem sobie wlosy, jak to mialem w zwyczaju i zasmialem sie nagle ale i sredecznie.

Uśmiechnęłam się.- A już myślałam że nie poznam żadnego wilkołaka. Od dawna tu mieszkasz?- zapytałam. Kątem oka dostrzegłam na drugim brzegu jakiegoś mężczyznę "Ciekawe kto to" pomyślałam.

*ciekawe czy to para*
pomyślałem , ciężko odetchnąłem i spojrzałem na księżyc
*jak zawsze wspaniały*
przymknąłem oczy aby na chwilę odpłynąć

Przestalem sie smiac. Zamyslilem sie.
Wlasciwie to od kilku dni. Kupilem maly domek za miastem. a ty??
Pytalem ozywiony.
A ty?? jak dlugo tu mieszkasz.

Tak naprawdę to dzisiaj przyjechałam. Jeszcze nawet nie zdążyłam kupić żadnego domu. Jutro mam zamiar poszukać jakiegoś małego domku.- Uśmiechnęłam się. Wiedziałam już dokładnie jaki chcę dom.

para zaintrygowała mnie, stali swobodnie na terenie wilkołaków i nic sobie z tego nie robili:
*ciekawi sąci ludzie*

oh to zadziwiajace...
Slowa wypowiadalem powoli, w zamysleniu.
Przez przeszlo 300 lat nie spotkalem kogos takiego jak ja, a dzis... ty znalazlas mnie... To takie... mile uczucie, poznac kogos podobnego do siebie...
Przygladalem jej sie uwaznie. Byla idealna. Jej twarz, wlosy, oczy... A jej zapach...gorowal nad wszystkimi innymi.
Pierwsza taka jak ja..moze nawet jedyna.
Nie masz gdzie mieszkac?? Ttto... to niedobrze... jesli chcesz moge zoferowac ci nocleg... mam wolny pokoj goscinny... Urzadzilem go kompletnie, choc z mysla ze nikt nigdy z niego nie skorzysta... Moze... moglabys zrobic to dla mnie...i zajacgo... chcoby na jedna noc.
Spojrzalem na dziewczyne z nadzieja.

Oh, doskonale wiem co czujesz. Ja jestem wilkołakiem 2 lata, a od roku błąkam się sama. Pokłóciłam się z moją dawną sforą, i tak jakoś wyszło, że zostałam całkiem sama.- byłam oczarowana nowo poznanym mężczyzną.- Jeśli chodzi o nocleg to... nie chcę sprawić ci kłopotu... głupio mi się tak narzucać.- zarumieniłam się.

oderwałem wzrok od księżyca, i spojrzałem na nich, gadali jak starzy kumple:
*Ciekawe* pomyślałem i nie spuszałem z nich wzroku

Klopotu?! Narzucac!? Przez 300 lat nie spotkalem nikogo takiego jak ja!! Teraz poraz pierwszy mam mozliwosc spedzenia troche czasu z tak przeurocza osoba jak ty, a ty nie chcesz sie narzucac?!
Zasmialem sie.
Prosze... nalegam... nie nie pozwole, abys mi uciekla.... abys przepadla gdzies, jak kamien w wodzie... abym mogl cie juz nigdy nie zobaczyc!!
Usmiechalem sie... z nadzieja, ze dziewczyna ulegnie moim prosbom.... nie chcialem stracic z nia kontaktu... a gdyby teraz odeszla naprwde moglibysmy sie juz nie spotkac.
Zlapalem ja za reke i pociagnalem na polnoc... w strone miejsca, gdzie stal moj dom.
Chodz...pokaze ci jak wyglada pokoj... jesli ci sie nie spodoba... pozwole ci odejsc.
Mialem nadzieje, ze zostanie... ze pobedzie ze mna choc te jedna noc i opowie mi... choc troszke na swoj temat... na temat jej zycia.

zobaczyłem to i się zdziwiłem i zainteresowałem
*pójdę za nimi* wdrapałem się na drzewo i zacząłem przeskakiwać z jednego na drugie ale w takiej odległości aby mnie nie zobaczyli

Roześmiałam się- No dobrze. Ale nigdzie ci nie ucieknę! Ja też tęskniłam za kimś mojej rasy. Nawet nie wiesz jak bardzo się cieszę.- "jest cudowny" przemknęło mi przez myśl, a Rid ciągnął mnie dalej.