Mała Farma Sastre

w tym momencie przemieniłem się i stałem się człowiekiem , poduszką zasłoniłem sie:
No cóz....skoro nie umiałaś mnie zatrzymać w łóżku, nudziło mi się samemu.... chciałem sprawdzić ile to potrwa..........przepraszam wiem powinienem być grzeczny ale jak mi się nudzi różne głupstwa przychodzą mi do głowy - powiedziałem smutno i wycofałem sie z jej pokoju i poszedłem pod prysznic

- już mnie to nie obchodzi ! - krzyknęłam za nim . ubrałam się w byle co . spakowałam parę ciuchów na zaminę do torby i zeszłam na dół . ubrałam trampki i kurtkę . - wychodzę ! - krzyknęłam i poszłam w stronę kanalizacji .

przeniemiłem sie w wilka w sekunde i poszłem za nią....jeśli tak chciała to tak miałą.....

wracałem do domu, z uśmiechniętą miną ale wewnątrz żebra bolały jak nie wiem...otworzyłem drzwi przepuściłem ją, potem sam wszedłem, poczłapałem do salonu i padłem na kanapę:
Pani doktór niech ze mną pani zostanie =powiedziałem śpiąco

wzięłam koc i przykryłam go . sama zaś usiadłam na fotelu , a nogi podciągnęłam pod brodę .

pani doktor jest pani najfajniejszą babką jaką znam....- powiedziałem nieprzytomnie po czym zasnąłem jak nieźwiedź na zimę......

umiechnęłam się i ziewnęłam . oparłam głowę na kolanach i zasnęłam .

obudziłam się i ziewnęłam . Sastre jeszcze spał . weszłam po schodach do łazienki . umyłam zęby i rozszczesałam włosy . zbiegając na dół założyłam skórzaną kurtkę . przed wyjściem pocałowałam Sastre w czoło , wzięłam ze stołu jabłko i wyszłam na spacer do parku .

Obudzilem się żebra były już zrośnięte choć na razie powinnieniem zapomnieć o przeminanie a przynajmniej na kilka dni....poszedłem do łazienki, szybko sie wykąpałem, potem narzuciłęm na sievbe spotnie i t-shirta , napisałem kartkę Camille gdzie mnie może znależć wrazie czego i poszedłem da Samotne wzgórze..... pomedytowac ....i po myśleć....

weszłam do domu i wbiegłam po schodach do pokju . porwałam swój plecak i zbiegłam na dół .
- czas poszukac sobie domu
powiedziałam sama do siebie i wybiegłam na zewnątrz .

przeobraziłem się w człowieka nie obchodziło mnie że jestem nagi:
Camille co ty chciałaś zrobić co??- spytałem gniewnie....

- a co cię to obchodzi ?!!?
wysyczałam
- idź dalej bronić swoich kumpli wampirów ... ja nie mam zamiaru !
wykrzyczałam i poszłam dalej . miałam dwa wyjścia , albo znajde swój kąt , albo wyjade do innego miasta . nie zamierzałam zaprzyjaźniać się z pijawkami .

przwyciłem ją w mocno pasie:
Camill ja z nikim się nie przyjaźnię, nikogo nie bronię....a ty mi nic nie mówisz o cobie..... chcę wiedzieć o tobie wszystko a nie wiem nic - mówiłem cicho , ale hardo i stanowczo - chcesz mnie zostawić to powiedz.......

- potrzebuję kogoś , kto będzie mnie wspierał ! kogoś w kim będę miec oparcie .
wykrzyczałam i wyszarpałam się Sastre z objęć .

jak mam ciebie wspierać skoro nie chcesz mi powiedzieć dlaczego nie mieszkałabyś w domu..- powiedziałem hardo- coi pytamm to powiem ci kiedyś o mnie też nie chesz nic wiedzieć

podeszłam do niego tak blisko , że nasze nosy się stykały
- chcesz wiedzieć ? dobrze ! powiem ci ! nie chcę mieszkac w domu , bo wiem , że zginę tak jak moja rodzina ! nie chcę , żeby dom w którym mieszkałabym przypominał innym , że kiedys istniałam ! dlatego !
powiedziałam szybko i chłodno . łza na wspomnienie mojej rodziny potoczyła mi sie po policzku , ale szybko ja wytarłam . odwróciłam się i szybkim krokiem weszłam do lasu .

Camill czekaj....- mówiłem i sżłem za nią..krok w krok...

- czego znowu ?!
wykrzyczałam .

bo ciebie kocham i chcę z toba byc.... czy to nie wystarczający powód...- powiedziałem....- czy to że ciebie kocham nic nie znaczy dla ciebie.......

- nie wiem , czy mnie kochasz ... wiesz , nic nie wiem . jestem za głupia .
wzruszyałam ramionami .

nie jesteś głupia -podsżłem do niej i przytuliłem się- ty nigdy to ja... powinieniem naciskać aby wiedzieć co się stało...ale chciałem być Dżentelmenem i wyszło jak wyszło...prosze nie zostawiaj mnie... jesteś mi potrzebna jak powietrze....

- chciałam zabić to dziewczynę na wzgórzu . nie pozwoliłeś mi . broniłes jej ... jak mogłeś ?!?
szeptałam , bo w gardle usrosła mi wielka gula .

broniłem ciebie nie ją.......wiem jestes silna odważna i wogóle i wszczególe ale nie darowałbym sobie gdyby coś się tobie stało...ją też broniłem przed soba bo gdyby tobie coś zrobiła to bym ją rozszarpał......kocham cię tak mocno że nie wyobrażam sobie .....niczego bez ciebie....- powiedziałem szczerze

- nic by mi się nie stało !
syknęłam
-też cię kocham
dodałam po chwili .

Ja tego nie wiem, a widziałaś co ona potrafiła??- spytałem powaznie- wiem ze mnie kochasz ale boje się ze za szybko ci o tym powiedziałem....

- rozumiem .
odwróciłam się na pięcie i zniknęłam w gęstwinie lasu .

CZEKAJ.....Camillle..........- krzyczałem za nią.........

wpadłem do domu, w jej pokoju położyłem ją na łóżku, rany były poważne, zbiegłem na dół, po apteczkę
* Niech szlak trafi Wampiry, wszystkie bez wyjątku...*
wbiegłem na górę i opatrzyłem ją, potem z łazienki wziąłem miskię z ciepłą wogą i umyłem ją tak aby nie była brudna... potem oklapłem koło niej na podłodze , czekałem.....

otworzyłam oczy . nie wiedziałam gdzie jestem . próbowałam się podciągnąć do pozycji siedzącej , ale moje ciało odmawiało posłuszeństwa .

leż spokojnie Camille... jesteś u mnie... mam nadzieję że wszystkie rany opatrzyłem ci...chcesz coś zjeść lub pić...- spytałem głosem spokojnym chociaż wewnątrz aż mi coś się działo....

- nie .
odpowiedziałam zachrypniętym głosem .

na pewno??- spytałem, popatrzyłem na nią- no to jak bedzieesz czegoś potrzebować to daj znać, bedę obok..- powiedziałem i wstałem...

- dzięki
zachrypiałam . powoli podniosłam sie i usiadłam na łóżku . miałam połamane żebra i posiniaczone ciało . kilka złamań i stłuczenie głowy .
* bywało gorzej * - pomyślałam .

powinnaś leżeć...przynajmniej w tym mnie posłuchać..- powiedziałem bez emocji, zdałem sobie sprawę że czuję płynące od mniej zimno......
*No cóż, yle by była zdrowa..... to ważne....*

- chyba nie ty powinieneś udzielać mi takich rad , no nie ?
uśmiechnęłam się i wstałam . podeszłam do Sastre i wtuliłam się w niego . w pewnym sensie przynosił ukojenie mojemu ciału .

no cóż moiże masz racje...ale uparci to my jesteśmy....- powiedziałem i odetchnąłem z ulgą na tak okazaną czułość....

- no tak
uśmiechnęłam się .
- przepraszam , że wtedy tak zareagowałam .
spuściłam głowę , a wzrok wbiłam w podłogę .

nie przepraszaj...miałaś prawdo...wyglądało to tak jak wyglądało...a teraz...lepiej się połóż.... wyglądasz gorzej ode mnie..- uśmiechnąłem się, popatrzyłem na nią....

-nie chcę leżeć .
powiedziałam śiszonym głosem . palcem zaczęłam jeździć po nagim torsie Sastre .

hm......... rozumiem ciebie....- delikatnie pogładziłem ją po włosach, ece zjechały do jej talii, zbliżyłem się do niej jeszcze bardzie- ale wszystko ciebie boli....- powiedziałem zachęcony jej dotykiem- i co my zrobimy??- zapytałem zbliżając się to jej warg...

- nic .
czułam gorący oddech Sastre na moich wargach . stanęłam na palcach i namiętnie poacłowałam go w usta .

odwzajemniłem ten pocałunek delikatnie, ale bardzo sugestywnie tak by wiedziała że ją kocham...i to co zaszło wczoraj niee ma znaczenia
*Teraz myszę być bardziej uważny..* pomyśłałem oblizując spoją wargę.....

jeszcze raz złożyłam namiętny pocałunek na jego wargach . moje ręce znalazły się na jego karku . powoli zaczęłam cofać się w stronę łózka , delikatnie ciągnąc za soba Sastre .

poddałem się temu, wiedziałem że moje pocałunki są aż za bardzo sugestywne tego i tak teraz nie dało sie odkręcić a nawet tego nie chciałem.....szwdłem posłusznie.....

położyłam się na łóżku i pociągnęłam na siebie Sastre . Żebra mnie trochę zabolały , ale nie miało to dla mnie teraz znaczenia . Zaczęłam całowac jego szyję , a potem moje wargi zjechały na tors .