Dom Erica Folletta

Zachichotałam.- Skarbie, myślałam raczej, że fajny z ciebie wilk.- powiedziałam wesoło.- Ale za mówienie do mnie mała kiedyś cie zabiję!

Mała spróbuj mnie zabić- powiedziałem zadziornie, wiedziałem że zareaguje, popatrzyłem jej w oczy.

Nie kuś mnie, skarbie.- uśmiechnęłam się. Powaliłam go na Ziemię i usiadłam na nim. Pocałowałam go w usta.

Mała nie badź taka ostra bo mnie potniesz- zażartowałem z niej, była taka ciepła.

Żadna mała!- uśmiechnełam się i złapałam go za nadgarstki. Pocałowałam go w policzek. Przytuliłam się do niego jeszcze mocniej.

od dzisiaj tylko tak ciebie bede nazywać, Mała- powiedziałem patrzyłem na nią zauroczony.

Roześmiałam się.- Nie mów tak do mnie... proszę cię!- Pocałowałam go delikatnie

tak ładnie się wtedy denerwojesz jam mówię do ciebie mała- i pocałowałem ją w wargi deliatnie, zmysłowo.

Zaśmiałam się.- Kocham cię. Ale jeszcze raz tak powiedz, to będzie z tobą bardzo źle.- uśmiechnęłam się i położyłam głowę na jego klatce piersiowej. Słuchałam bicia jego serca.

Ależ ty dla mnie zawsze Mała, czy ci sie to podoba czy nie- powiedziałem i ją cmokłem w głowę.

Westchnęłam cicho. Leżeliśmy na trawie już parę minut. Uśmiechnęłam się.- Powinniśmy już wracać.- powiedziałam i podniosłam się z Ziemi. Ubrałam szybko sukienkę, przywiązaną do nogi. Złapałam Erica za rękę i poszliśmy spacerkiem w stronę domu.

przemieniłem się w wilka , byłem nagi mógł nas ktos zobaczyć, polizałem Kate po ręce, i szczeknąłem radośnie.

Szłam koło wilka uśmiechając się. Doszliśmy do jego domu. Weszłam do środka. Psy już spały.- Możesz się już przemienić.- powiedziałam wesoło dotykając gęstego futra Erica.

poczułem to dotknięcie przemieniłem się w sekundzie, przywarłewm do Kate i pocałowałem ją, trzymając ja mocno przy sobie.

Mówiłam ci już, że cię kocham?- zapytałam uśmiechając się do niego. Przytuliłam go i położyłam głowę na jego ramieniu.

Chyba nie, choć moze raz ale to dawno dawno dawno było- powiedziałem przekornie * Ty nie wiesz jak ja ciebie*

Uśmiechnęłam się. "Teraz to cię już na pewno nie puszczę" uwiesiłam się jego szyi. Pocałowałam go namiętnie.

Zaniosłem ją do sypialni położyłem ją na łóżku, a ja koło niej, pocałowałem ją w odpowiedzi na pocałunek.

Przysunęłam się bilżej niego i położyłam głowę na jego torsie. Przy nim czułam się bezpieczna jak nigdy. Zamknęłam oczy.

moje ręce gładziły jej plecy. Przymknąłem oczy. nie wiem kiecy zasnąłem głębokim spokojnym snem. Sniłem o Nas za kilka lat.

Zasnęłam szybko. Obudziłam się po kilku godzinach. Eric jeszcze spał. Patrzyłam na niego, rozmyślając.

Sen był o przyszłości, nawet dalszej niż 10 lat, uśmiechałem sie widząc taką piekną kolorową przyszłość.

Uśmiechnęłam się i pocałowałam go w policzek. Wstałam i poszłam do kuchni. Zrobiłam sobie kawę i wyszłam przed dom. Usiadłam na tarasie patrząc na słońce i drzewa.

poczułem pocałunek, po kilku chwilach wstałem, poszedłem wziąść prysznic, te kilka dni były ja bajka, wróciłem do sypialni, ubrałem się w materialne spodnie, podkoszulkę i zszedłem na dół, bardzo cicho cichuteńko, wyszedłem przed dom i z zaskoczenia pocałowałem Kate- Ty nie dobra zamego mnie zostawiać,a jak by mnie ktoś porwał- zaśmiałem się radośnie.

Roześmiałam się.- No wiesz co?! Wydawało mi się że to ty powinieneś strzec kobiety swojego życia...- powiedziałam zadziornie. Pocałowałam go namiętnie.

Wiesz wszystko możliwe wczoraj dałaś mi w kość, aż w kręgosłupie mi coś łupie- powiedziałem kucnąłem przy niej i cmoknąłem w noc- jaki rym mi wyszedł- i teatralnym gestem idałem że boli mnie kręgosłup.

Uśmiechnęłam się.- To że jestem twardą wilczycą nie oznacza że to ja będę nosić spodnie w naszym związku...- pocałowałam go w policzek.- A ten kręgosłup szybko ci przejdzie.- zachichotałam.

to dobrze bo już myślałem ze muszę kupić sobie spodnice i dodać je do garderoby- powiedziałem zadziornie- No ja niewiem wykończyłaś mnie na amen i co my teraz zrobimy??

Hahaha... Skarbie, bądź męski a nie marudź jak stara baba.- zachichotałam i napiłam się kawy. Wstałam i pocałowałam go namiętnie.

Stara baba- powtórzyłem uśmiechając sie , wziołem jej kubek postawiłem na ziemi, chwyciłem ją w pacie, "brutalnie' przyciagnołem do ciebie, i wbiłem się w jej usta, a potem, całowałem jwej szyję- taki męski mam być??

Od razu lepiej... Tak mi się podoba.- roześmiałam się wisząc mu na szyi.

No wiesz czasem lubię się droczyćz tobą Mała.- powiedziałem to i polizałem ją po nosie
* Ale mi zaraz da popalić za tą Małą* pomyślałem €śmiechając sie szelowsko.

Haha... może to śmieszne, ale już mi to przestało przeszkadzać...- uśmiechnęłam się. Po chwili łokciem szturchnęłam go mocno w bok i pobiegłam na trawę.- Masz za swoje!- roześmiałam się.

Skrzywiłem sie- to bołało wiesz- powiedziałem podbiegłem do niej, przewróciłem nas leżałem na niej, trzymałem ją za nadgarstki całowałem ją po szyji i ramionach- Mała to bolało XD.- powiedziałem jedna ręko chwyciłem jej nadgarstki, drugą wodziłem po jej ciele.

Skarbie, to miało boleć!- uśmiechnęłam się zadziornie. Pocałowałam go. Nawet nie próbowałam się uwolnić.

Mała, nie lubie zadawać bólu zwłaszcza takim słodko niewinnym istotką jak ty- i zacząłem żarliwie całować ją w wargi.- mniam ależ jesteśą słodka.

Jednym ruchem wyswobodziłam nadgarstki. Przeturlałam się. Teraz to ja siedziałam okrakiem na nim.- Skarbie, nie jestem ani mała ani słodka. Lepiej uważaj, bo z tego co widzę jestem twardsza niż ty...- powiedziałam zadziornie.

Tak- przeturlałem się na nia, moja duma została podźgana szpilką, moje usta znalazłypłatek ucha i przygryzły go dość pocno- Nie lubie przemocy, no chyba że w stosunku do wampirów, ale przegiełaś.- powiedizałem to wstałem z niej i siadłem patrzac sie w niebo.

Czyżbym uraziła twoją męską dumę?- zapytałam niewinnie.- Ja też nie lubię przemocy więc ze mną nie zaczynaj...- wyszeptałam mu do ucha. Położyłam się na trawie i popatrzyłam na niebo.

*Eh to nie to* pomyślałem, duma swoją droga, ale złamałem swoje postanowienie to mnie bolało- Chcesz cos na śniadanie??- spytałem, wstając.

Nie jestem głodna...- odpowiedziałam zamyślona. Mogłam tak leżeć przez cały dzień.

dobra- powiedziałem poszedłem do domu, pięścia uderzyłem w framugę drzwi * Jak mogłem to zrobić* pomyślałem ściekłe, w kuchnie zrobiłem kanapki i wolno je zjadałem.

Zmarszczyłam brwi. Poszłam do Erica.- Skarbie... Stało się coś?- zapytałam niepewnie.- Tylko błagam cię, nie kłam..- poprosiłam go najsłodszym głosem jakim tylko mogłam.

nie nic - powiedziałem, popatrzyłem jej w oczy, musiałem zachować spokój, jednak to nie było takie łatwe- nic nic....- powtarzałem jak mantrę.

Zmarszczyłam brwi. Usiadłam okrakiem na jego kolanach i popatrzyłam mu głęboko w oczy- Skoro nie chcesz mi tego powiedzieć, nie mów. Ale nie kłam mi prosto w oczy.- pocałowałam go namiętnie.