Spirit Club

To była pierwsza duża walka. A tak poza tym, to kiedyś walczyłam jeden na jeden. Nie bijemy się zbyt często, choć czas chyba pokazać tym pijawkom, kto tu rządzi. Coraz częściej pojawiają się na naszym terenie.- westchnęłam.- Ogólnie to nie przepadam za biciem się, ale jak już zacznę, to walczę póki mogę. Nigdy nie odpuszczam, choć kiedyś przez tydzień nie byłam wstanie wstać z łóżka.- Uśmiechnęłam się.- Ale jeszcze nigdy nie przegrałam.

No to twarda sztuka z ciebie - powiedziałem rozbawiony, ja też raczej nie przegrywam choć ta ostatnia walca, westchnąłem głośno- eh..

Ostatnia walka nie była w ogóle udana. Dalej mnie żebra bolą.- zachichotałam.- No ale pewnie następna walka będzie lepsza.

aha.- powiedziałem- Czy mogę spytać dlaczego uciekłaś z Sfory czy to za bardzo prywatne pytanie??- spytałem z nad butelki piwa bo kelner właśnie przyniósł nasze zamówienie.

Przygryzłam wargę.- To przykra historia...- popatrzyłam mu prosto w oczy- Ale chcę, żebyś wiedział, że zawsze jestem z tobą szczera. Nie chcę mieć przed tobą tajemnic.- Westchnęłam i wlepiłam wzrok w szklankę.- Moja sfora kazała mi zrobić coś, na co nie powinnam się zgodzić. Ale byłam głupia... I to zrobiłam. Kiedy zrozumiałam, jak wielki błąd popełniłam, było już za późno. Znienawidziłam ich i uciekłam.

westchnąłem- przykro mi słyszeć taką historię, no cóż moja też nie była udana,armia z wilków też mi pomysł- powiedziałem tępym głosem.

No to nie mamy zbyt ciekawej historii..- stwierdziłam smutno.- Dalej boję się, że kiedyś mnie w końcu znajdą. Że tamta sfora mnie znajdzie.- Wyznałam szczerze.

No wiesz ryzyko zawsze istnieje, co z tego że moja sfora jest w Farancji i tak moga mnie tutaj odnaleźć.- powiedziałem dopitnie, w tym momencie puścili fajny kawałem z lat 60 , poderwałem się i Kate chwyciłem za rękę i pociągłem na parkiet- Ale długo tego nie słyszałem.

Zaczęłam z nim tańczyć.- Nawet fajny kawałek. Nie słyszałam go nigdy.- uśmiechnęłam się.

Za młoda jestes- zaśmiałem się.- za młoda.

Nie przesadzaj!- zachichotałam.- Nie jestem aż tak młoda. 20 lat to nie jest mało.

oj jest uwierz mi jest- powiedziałem i tanczyłem z nią dalej- prosze jaka tancerka z ciebie.

Dzięki.- uśmiechnęłam się. Dawno już nie tańczyłam. "Zaraz, zaraz, czy ja kiedyś w ogóle tańczyłam?!" pytałam się w myślach.

Uśmiechnąłem się, muzyka się zmieniła w tango Argentyńskie, lubiłem tanga, były bardzo żywiołowe.
Kate lubisz tanga ??- spytałem zawadiacko.

Zachichotałam.- Nie wiem czy lubię, bo nigdy nie tańczyłam.- powiedziałam szczerze. "Kate, ty i taniec?! Chyba cię prąd popieścił. Zwiewaj z parkietu!" krzyczałam na siebie w myślach, ale nie ruszyłam się.

Chwyciłem jej noge i delikatnym ruchem przejechałem od kolana po udzie:- To bardzo zmysłowy taniec, uwielbiam go tańczyć- powiedziałem moja ręka dalej wędrowałam po ciele Kate.

Eric, ja nie umiem tańczyć!- powiedziałam do niego uśmiechając się.

ważne że ja wiem co robię.- powiedziałem uśmichnąłem sie, cały lokal patrzył na nasz taniec a ja nic nie robiłem tylko tańczyłem z Kate, bardzo zmysłowo tanczyłem.

Uśmiechałam się do niego. To on prowadził, więc jakoś nam to szło. Czułam na sobie wzrok innych ludzi, ale nie przeszkadzało mi to. Wpatrywałam się tylko w Erica.

skonczyłem tango lekko odchylając ją do tyłu, i całując w szyje- Jak na osobe która nie umie tańczyć to nie źle ci poszło- powiedziałem się i uśmiechnąłem szelmowsko.Usłyszałem gromki brawa.

Dzięki. Pierwszy raz w życiu tańczyłam tango.- uśmiechnęłam się. Zarumieniłam się lekko, słysząc brawa. Usiadłam przy stoliku.- Ale nie wiedziałam że ty tak wspaniale tańczysz.

Wspaniale, no to i tamto się umie- Powiedziałem nie przechwalając się - Ale ty jak na pierwszy raz też bardzo dobrze.

Wypiłam cały sok.- Jakoś nigdy nie interesowałam się tańcem. Ale teraz już wiem, że to był błąd.- zachichotałam.

No wiesz przy tańcu liczysz się ty i twój partner nikt wiecej, to lepsze niż bieganie a można ładne kobiety poznać- powiedziałem szelmosko się usmiechając.

Uśmiechnęłam się.- W tańcu jest to coś...- powiedziałam.

W tancu wyrażasz siebie, swoje uczucia i pragnienia- powiedziałem zamyślony- a ty co porabiasz na codzień??

Hm... właściwie to nie robię nic ciekawego. Żyję z dnia na dzień. Myślałam o studiach.... ale nie jestem jeszcze pewna.- uśmiechnęłam się.- A ty? Co robiłeś jeszcze przed przyjazdem do Nowego Jorku?- zapytałam.

uciekałem, prace raczej dorywcze żeby mnie nie znaleźli choć myślę że i tak ich spotkam, niestety- powiedziałem- a w NY chcę zająć się sprzedarzą dzieł sztuki na Aukcjach internetowych.

To fajnie że masz jakieś plany.- powiedziałam.- Czy jeśli powiedzieliby ci, że masz wrócić do Francji, zgodziłbyś się na to?- zapytałam go nagle.

W życiu- powiedziałem ostro- przepraszam, ale nigdy, wolałbym zginąć.

Popatrzyłam na niego.- Mam nadzieję że nie pojawią się w Nowym Jorku.- "Zginąć?! Haha... Nigdy nie dam ci zginąć...." pomyślałam.

tej pewności nie mam, dlatego jeśli mnie porwą uprowadzą, nie pozwolę aby mi prania mózgu robili , wolę zginąć.- powiedziałem z nad butelki piwa.

Jeżeli by cię porwali, pojechałabym za tobą. Nie dałabym ci zginąć. Walczyłabym o ciebie.- wyszeptałam.

Kate jeśli juz o tym mówimy nie, nie zgadzam się, słyszysz, ty nie rozumiesz.- powiedziałem po chwili namysłu- eh.

Dobrze.- powiedziałam tylko. Wiedziałam, że choćby mówił mi to tysiące razy, nie posłuchałabym go, ale nie chciałam się z nim kłócić.

Kate- powiedziałem, ująłem jej twarz- Moze tak Szefem sfory nie był facet, tylko Kobieta, co kilka lat wybierała nowego partnera i padła na mnie kolej, ale ja się nie zgodziłem i uciekłem bo ja nie jestem , rzeczą , zabawką, czy nie wiem czym,. Tylko Facetem który chce kobietę mieć na stałe a nie na kilka lat. Gdyby mnie porwali , a ty być pojechała za mną to mogliby ciebie zabić, a tego bym nie chciała, wiec tym razem odpuść sobie.- powiedziałem powoli ważąc każde słowo- Jesteś dla mnie najważniejsza wiec odpuść sobie mnie, jak by tobie coś się stało nie darowałbym sobie tego.

Łza mi pociekła.- Gdyby ciebie uprowadzili i tak bym się zabiła. Nie mogłabym już żyć!- wyszeptałam.- Nie wiem czy wiesz, ale miałam faceta, o którym myślałam że będzie na całe życie. Mieliśmy wziąć ślub. Dwa dni przed ślubem zasztyletowałam go. Straciłam coś, co kochałam ponad życie. Tydzień temu chciałam się zabić. Prawie umarłam, ale uratował mnie mój przyjaciel. Gdybym straciła jeszcze ciebie, to byłaby przesada! Ja i tak bym tego nie przeżyła! Zbyt dużo w życiu cierpiałam, żeby przeżyć jeszcze to! Gdyby cię porwali miałabym 2 wyjścia- albo zabić się w domu, albo zginąć walcząc o ciebie. I wiem, że wybrałabym to drugie wyjście.- wyszeptałam i wytarłam łzy z policzków.

Kate źle myślisz. Gdyby mi sie coś stało dalej bym żył ale w tobie, twoja miłość do mnie byłaby wieczna- powiedziałem- Kate odłóżmy tą rozmowę na inny czas, znamy się za krótko żebyś mogła deklarować oddanie życia, nie znasz mnie, nie jestem ideałem, biegam po domu nago niekiedy jak mi się nie chce ubierać, czasem 3 dni nie wracam do domu bo biegam jako wilk, Jestem szalony, lubię skakać po drzewach a jedynym przyjacielem jest pies imieniem Pluto wiec nie myśl o mnie jak o ideale, bo taki nie jestem.- skończyłem swój wywód, przez ostatnie 3 lata nie powiedziałem tyle jak tego wieczoru.

Dobrze. Przełóżmy tą rozmowę. Ale chcę, żebyś wiedział, że kocham cię i za zalety i za wady. I chcę być z tobą, nawet, jeśli byłbyś daleki od ideału.- powiedziałam cicho. Popatrzyłam mu prosto w oczy.

oj zdziwisz się jak daleki jestem od ideału- zaśmiałem się, i pusciłem do niej oko- a ty jakie masz wady?? bo zalet widze bardzo dużo.

Mam wiele wad. Ale chyba najgorsze jest to, że uwielbiam żyć beztrosko.- uśmiechnęłam się.- Potrafię przez cały dzień patrzeć w niebo, biegać po lesie w wilczej postaci... Nie lubię mieć obowiązków i zawsze chcę czuć się wolna... Nie lubię, jak ktoś mnie kontroluje i mówi mi co mam robić.- powiedziałam wszystko, co tylko przyszło mi do głowy.

Takie wady, to nie wady, ty , ja to wilki, kochamy wolność, nienawidzimy ograniczeń- powiedziałem usmiechniety.

Uśmiechnęłam się.- Myślę, że gdybym była człowiekiem, też bym taka była. Ja po prostu kocham wolność.- powiedziałam i napiłam się soku.

Możliwe Ale w sumie to dobrze że lubisz wolność- powiedziałem- dzięki temu wyglądasz tak promiennie.

Dzięki.- uśmiechnęłam się. Wypiłam całą szklankę soku i zamówiłam kolejną.