Domek Vanessy Pattinson

krótko opisz jego wygląd ;D

Brunetka weszła z torba przewieszona na ramieniu do swojego domku. Usiadła na balkonie i podziwiała widoki.

Rozwśieczona wampirzyca weszła do domu. Była kolejną zabawką w jego rękach. On się z nia tylko bawił. Łzy zaczęły jej cieknąć po policzkach. Nie wiedziała czy ze smutku czy z gniewu. Nie pozwoli się sobą bawić. Otarła poliki. Zrobiła sobie ciepłą kompiel i weszła do wanny. Relaksowała się...

Przebrała się w krótką spódniczkę i bluzkę bez naramków. Wzięła w biegu kurtkę i wybiegła.

Wbiegła do domu po polowaniu. Jej tęczówki miały kolor niesamowitej miedzi. Usiadła na balkonie i patrzyła na księżyc.

Vanessa wbiegła do domu. Rzuciła sie na łóżko i zaczęła płakać. A więc wybrał.... Będzie dla niego tylko przyjaciółką, chociaz miała nadzieję na cos więcej. Trudno. Szybko otarła łzy i zaczęła patrzeć w sufit.

Warknęła zła na siebie. Zerwała się i wybiegła z domu...

Wbiegła ubrana w krótka czarną sukienkę i długie kozaki. Usiadła na sofie w salonie, czekając na niego. Musi sie dowiedziec prawdy. Dosyć. Juz więcej sie nie nabierze...

Znudzona czekaniem zaczęła grać na fortepianie, cichutko śpiewając...


Desde muy niña siempre actue
Con timidez
Con el miedo de decir
Todo de una vez

Tengo un sueño en mi
Que brillando esta
Lo dejare salir
Porfin tu sabras

Lo que soy, es real
Soy exactamente la que debo ser hoy
Deja que la luz, brille en mi
Ahora si, se quien soy
No hay manera de ocultar
Lo que siempre he querido ser
Lo que soy...

Zatrzymałem się pod drzwiami Ness. Nie wiedziałem co zrobić. Słyszałem melodię , która dochodziła z wewnątrz. Po krótkich rozmyślaniach zapukałem trzykrotnie.

Wstała powoli, zaciskając pięści. Podeszła do drzwi i zatrzymała rękę przy klamce. Oparła głowę o nie i westchnęła. Nie wiedziała co robić.... Czy dobrze zrobiła? Co jej odpowie? A może ją zostawi? Cokolwiek zrobi już wie co ona zamierza... Westchnęła i z lekkim usmiechem otworzyła drzwi.
-Cześć.-uściskała chłopaka, wdychając jego zapach i wpuściła do środka. Poprowadziła do salonu i usiadła na fortepianie.
-Rozgość się.... Chcesz cos do picia?

-nie ,dzięki-usiadłem w fotelu -masz bardzo ładny dom -uśmiechnąłem się

-Dzięki. Starałam się. - spuściła głowę.
-Czy ty..ja...Eh... Czy ja się Tobie znudziłam?-szepnęła w końcu.

-dlaczego tak myślisz?? -spojrzałem na nią

Załowała, że Nick nie umie czytać w myslach. Odwróciła wzrok nie odpowiadając.
-Wiesz dobrze, że jestem zazdrosna i mam o co.-rzekła.
Pewnie teraz mysli, że marudzę i nie ma siły mnie słuchać. Że przesadzam. Nie jestem go warta. - pomyślała.

Podszedłem do niej:
-jesteś o mnie zazdrosna ?? -zdziwiłem się

Zaraz mnie wysmieje-pomyslała
-A ty byś nie był, gdybym ja flirtowała z jakimis wampirami?-zapytała, unikając w ten sposób odpowiedzi.

-nie, bo ci ufam -odgarnąłem kosmyk włosów, który opadał Ness na twarz. Nachyliłem się i pocałowałem ją.

Nim sie spostrzegła łzy zaczęły jej leczeć po policzkach i wtuliła się w chłopaka.
-Po prostu boję się, że spotkasz inną i o mnie zapomnisz.

-Ness.. jesteś cudowna. O takich wampirzycach się nie zapomina-wytarłem łzy spływające po jej policzkach. Znowu złożyłem na jej ustach namiętny pocałunek, ale tym razem dłuższy.

Wplotła ręce w jego włosy i oddała pocałunek.

Przywarłem do niej całym ciałem, a moje ręce powędrowały na jej plecy. Delikatnie rozpiąłem sukienkę Ness i zsunąłem ją z niej. Moje usta zjechały niżej , delikatnie muskając jej szyję. Po kilku chwilach opanowałem się:
-Przepraszam, chyba nie powinienem... muszę iść -oblizałem wargi po namiętnym pocałunku i wycofałem się do drzwi.

Skrępowana ubrała sukienkę i przytuliła go.
-Musisz?-zapytała rozmarzona.

-w sumie to powinienem iść ... spotkajmy się jutro -unikając jej wzroku pocałowałem ją w policzek i wyszedłem.

-W porządku
Westchnęła i poszła do łazienki. Umyła się przebrała w krótke jeansy i białą bluzkę bez naramków. Rozpuściła włosy, chwyciła w biegu czarna, skórzana kurtke i wyszła.