Ronnie Scott's jazz club

położone w soho centrum wszystkim jazzmanów z okolicy. Codziennie prezentowany artysta jazzowy ze swoim repertuarem, w soboty o 20 koncert ma artysta najgoręcej oklaskiwany przez publicznośc podczas mijającego tygodnia.
Kilka stolików, bar. Możliwośc zamawiania drinków, napoi i jedzenia ogólnie atmosfera kameralna.
Ceglane ściany, przyciemnianie światło, ogólnie...megazarąbiście ;D

weszła do lokalu i usiadła przy jednym ze stolików

wyszła

Weszliśmy do clubu i zajeliśmy miejsce przy stoliku. To było wyjątkowo spokojne miejsce. Żadnych pijanych, podstarzałych facetów, czy natłoku gości. W lokalu było ok 7 osób, jeden jazzman na scenie, i kilku kelnerów. Atmosfera była taka jakiej chciałam... cicha, spokojna.
To jest to - powiedziałam w strone Santiego, który właśnie wolał kelnera. - cisza i spokój... miła odmiana.

Miło, że ci sie podoba - powiedziałem z uśmiechem do Lys. - ja tez uważam, że to miłe miejsce.
W tym momencie podszedł kelner, więc odwróciłem się do niego.
Poprosimy butelkę jakiegoś dobrego wina - powiedziałem do niego spokojnie - nie musi być tanie.
Puściłem oko do Lys.

Ależ ty jesteś rozrzutny - zaśmiałam sie do ukochanego.

Dla ciebie wszystko skarbie - to była najszczersza prawda... dla niej byłem gotów zrobić wszystko.
Po chwili pedeszła do nas kelnerka. Na stoliku postawiła butelke 'Mont de Milieu', co przyjąłem z radością, ponieważ było to dobrej jakości francuskie wino.
"Czy mogę zrobić coś jeszcze" spytała patrząc mi w oczy.
Nie dziękujemy - odpowiedziałem uprzejmie spoglądając na nia przlotnie - jak narazie to wszystko.
"czy jest pan pewien" - nadal stała nade mną nie odrywając wzroku od mojej twarzy.
Tak dziekuję - odparłem już troche znudzony jej towarzystwem. Chyba zauważyła zmianę tonu bo odeszła bez słowa.

Och, biedactwo... liczyła, że może skusisz się na coś jeszcze - zaśmiałam się widząc, że Santi nawet nie zauważył, że wpadł jej w oko, nawet nie zwrócił uwagi na to jak zniewalająca jest jej uroda pomimo, iż to tylko człowiek.

ah - ocknąłem się - to o to jej chodziło, jak spytała czy może zrobić coś jeszcze. Głupia dziewczyna, przeciez jestem od niej młodszy o conajmniej 5 lat

Chyba starszy... zdziwiłam się.

Och spójrz na mnie - zaśmiałem sie krzywo, przecież ja wyglądam jak przystało na 19 latka. Nikt nie wie, że mam wiecej. Dziwie się, że nie pytaja mnie o dowód, jak zamawiam alkohol... już nie wspominając o tobie.

Racja - ciągle zapominałam, o tym, że wyglądam jak nastolatka

Ależ ty jestes zakręcona - zaśmiałem się i zabrałem się do nalewania wina.

Podniosłam kieliszek do ust i sprobowałam płynu o krwistej barwie.
No cóż, może to nie to co swieża krew, ale lepszego wina chyba nie piłam - przymknełam oczy i wsłuchałam sie w dźwięk trąbki, dochodzący ze sceny.

Pięknie wyglądasz - szepnąłem przysuwając się do Lys. Jej głowa była lekko odchylona do tyłu, a oczy przymknięte, drgały lekko na co głośniejsze dźwieki. Ciemne fale spływały delikatnie po jej raminach, siegjąc bioder. Wziąłem kosmyk jej włosów i zacząłem sie nim bawić. Miała takie delikatne włosy....

Uśmiechnęłam się. Nie na słowa, ale na myśli Santiego. W tym momencie cieszyłam się, że mogę je znać ale było mi smutno, że on nigdy nie pozna moich. Lekko rozchyliłam powieki. Widziałam jak Santi bawi sie moimi włosami. odwróciłam głowę do w stronęsceny i.... o mało nie spadłam z krzesła.
Chodź - złapałam Santiego za rękę i pociągnęłam w stronę wyjścia.

Co się stało ? - Nagła, dziwna reakcja Lys zbiła mnie z topu, ale posłusznie wyjąłem z kieszeni dwa 100$ banknoty, połozyłem je na stoliku i wybiegłem za Lys.
Co się stało, oco chodzi - złapałem ją za ramię i przyciągnałem do siebie.

To był ten mężczyzna - powiedziałam do niego - ten z głównej ulicy. właśnie wyszliśmy na zewnątrz.
Chodźmy jak najdalej stąd... naprawdę nie mam ochoty z nim rozmawiać... nie teraz.
Złapałam Santiego za rekę i szybkim krokiem udalismy się w dół ulicy, w stronę metra.

Nie mam pojecia dlaczego - powiedziałem głowiąc się o co właściwie jej chodzi - ale skoro taak...
Udaliśmy się w strone metra.

wszedł do Ronnie'go i usiadł przy stoliku czekając na Scarlett

weszła i usiadła przy stoliku naprzeciwko Christiana
Hejka hej
usmiechnęła się i wzięła kartę. Miała dzisiaj ochotę na coś mocniejszego

Hej
uśmiechnął się szeroko po czym spojrzał na Scarlett uważnie
Tęskniłaś kiedykolwiek za normalnym, wiesz, takim człowieczym życiem??

podniosła zdziwiony wzrok znad karty
Ale zacząłeś nie ma co. Hm hm...że niby czy tęsknię?? A do picia coś bierzesz? Ja wezmę martini
podała mu kartę

wziął z ręki dziewczyny menu
Zamówię
mruknął i poszedł do baru skąd po chwili wrócił z martini dla Scarlett i szkocką dla siebie
No i?? Bardzo tęsknisz??

A skąd w ogóle taki pomysł, że tęsknie?? Płakałam kiedyś czy co??
zachichotała i upiła nieco martini
Skąd pomysł na taki temat?? Jakieś dziwne masz dzisiaj zagajenie.

No tak jakoś mi wpadł do głowy. A ty musisz bardzo tęsknic skoro nie odpowiedziałaś od razu i jeszcze teraz zmieniasz temat
usmiechnął się tryumfalnie

Jesteś dzisiaj wyjątkowo upierdliwy
westchnęła głęboko
No jasne, że tęsknię, a kto nie tęskni? Ty byś nie chciał?

zamyślił się głęboko po czym stanowczo odpowiedział
Nie. Nie sądzę, żeby mi sie chciało od nowa zmieniac swoje zycie, ale faktem jest że po takich zdarzeniach jak przemiana, wampirze życie a pozniej przemiana w czlowieka trzeba by bylo zeswirowac.
zerknął na pustą szklanke i zamowil jeszcze jedną szkocką

parsknęła smiechem
Ale na serio potrafiłbyś po tym wszystkich na powrót stac się człowiekiem??
jej martini także już dawno się skończyło ale postanowiła dzielnie powalczyc nie tylko z wyjątkowo dociekliwym dzisiaj Christianem ale także z kolejnymi drinkami. zaczęła się zastanawiac czy to juz uzależnienie i czy u wampirów jest mozliwe

Wzruszył ramionami
Ale ty powiedz mi po co?? Jestem szczęsliwy jaki jestem . Już bardziej odlotowy nie mogę byc. Chyba mam to w genach...
zaczął się zastanawiac po czym zachichotał cicho. Doprawdy sam nie wiedział skąd ten szampański humor

spojrzała na niego z wytrzeszczonymi oczami po czym zaśmiała się głośno "albo jest nacpany albo nie wiem co się dzieje" to w każdym razie nie był chyba ten sam powazny christian spadkobierca połowy manhattanu z wall street włącznie
Jesteś odlotowy jak samolot
wyszczerzyła się

wywróciła oczami."chyba mi nigdy tego polotu nie zapomni" pomyślała i tylko kiwnęła głową
Też.

Jak odrzutowiec...
stwierdził zadowolony z siebie i upił szkockiej

walnęła głową w stół ze śmiechu
Masz tyle polotu, że jesteś odlotowy
przyjrzała się chłopakowi z niekłamaną troską
Możesz mi wyjawic sekret swojego genialnego nastroju...??Czy może to raczej paranoja?

Nie wiem...chyba i to i to
zastanowił się.
W ogóle to ty nad tym pomyśl, a muszę leciec. Rozumiesz, kolacja i te sprawy. Na razie
wyszczerzył się i wyszedł

Pa...
mruknęła. Kiedy Christian wyszedł wsparła twarz na dłoniach i posiedziała tak chwilkę. Na domiar złego w Ronnie'm występował dzisiaj...kulturalnie rzecz ujmując człowiek, który o jazzie wiedział niewiele, o dobrym jazzie nie wspominając. A za tym wampirzym pajacem po prostu nie nadążała. Chyba po raz pierwszy. Zaśmiała się i wyszła do domu

weszliśmy do klubu i usiedliśmy przy jednym ze stolików .

co chcesz??- powiedziałem patrząc na Eufrazję

- poproszę colę . - rozejrzałam się po klubie .

pokazałem ręką na kelnera od razu podszedł:
2 razy colę. - powiedziałem ciepłym głosem chłopak był dość młody wiec go nie chciałem spłoszyć
odszedł od razu zrealizować zamówienie, popatrzyłem się na Eufrazję
*Pewnie to część kary za porwanie*

uśmiechnęłam się .- przyjemnie tu . - stwierdziłam .

no nie powiem całkiem całkiem- powiedziałem między czasie pomyślałem:
* to na pewno część kary*

kelner przyniósł napoje . - Dziękuję . - uśmiechnęłam się do mężczyzny .
- dlaczego tak uważasz ? - spytałam Alexa .

a bo tak powiedziałaś że mnie ukarasz.....więc myśle że chcesz abym spłonął- uśmiechnąłem się zadziornie