Kolejka podziemna

nawet nie mogę go zabić ... bo zabiłbym ciebie
jęknąłem i objąłem Amy ramieniem
-przepraszam, że jestem taki nieudolny
przygryzłem dolną wargę

Ale wazne że jestes. - powiedziałam i dotknełam jego twarzy- nic wiecej sie nie liczy, a Augusta sama pokonam.

Uśmiechnąłem się lekko i splotłem palce naszych dłoni.

Wiesz co chodźmy bo ja tylko na sobie mam ten szlafrok. - powiedizałam i rozgladnełam sie niektórzy ludzie zwrócili na to uwagę.

Zdjąłem marynarkę i zarzuciłem ją na ramiona Amy. Objąłem ją w pasie i odprowadziłem do domu.

Usiadłam na schodach, a twarz schowałam w dłoniach. Od trzech tygodni nic nie jadłam i nie miałam ochoty już więcej zabijać. Czułam się dziwnie...bardzo dziwnie. Nie lubiłam towarzystwa innych. Tęskniłam za Alexem , ale nie miałam siły go szukać. Moje tęczówki przybrały czarno-czerwony odcień , więc starałam zakrywać je grzywką , aby nie wystraszyć śmiertelników.
Siedziałam w takiej pozycji kilka godzin, i nie miałam zamiaru się stamtąd ruszać.

przechadzając się po mieście, nagle poczułem zapach Ełi, nos mnie kierował i doszedłem do Metra, z przerażeniem zeszłem na dół, bałem się że moze wyjechała, uciekała ode mnie. ale nie siedziała na schodach, cichutko opdszedłem do niej usiadłem- Hej Ełi- powiedziałem nieśmiało- pragnąłem ją przytulić, pocałowac, ale te ciche dni nauczyły mnie rozwagi.- Co tutaj robisz?- spytałem, patrząc na nią

-Alex.. -powiedziałam zachrypniętym głosem-przepraszam.. -położyłam głowę na jego ramieniu-przepraszam.. -powtórzyłam i zamknęłam zapuchnięte od płaczu oczy.

Pogładziłem ją po policzku- nie przepraszaj- powiedziałem ucałowałem ją w policzek, wstałem, wziąłem ją na rece- Chodźmy do domu... albo na polowanie- wszeptałem jej do ucha i pocałowałem ja w policzek.

-nie chcę jeść -pokręciłam głową -tęskniłam... - szepnęłam i wtuliłam się w ramiona Alexa.

Ja też- powiedziałem zacząłem wchodzić do góry po schodach- musi Ełi, wiem czasem każdy wampir ma takie chwile, ale bez krwi nie możemy żyć, nie musisz polowac..- dodałem, martwiłem się o nią.
* Co jest??* Spytałem siebie...

-dam rade... nie jadłam od 3 tygodni, więc dobrze mi idzie - opadałam z sił, ale nie miałam już więcej zamiaru zabijać. Wolałam umrzeć niż napić się krwi. Brzydziłam się siebie i tego co robiłam.

Ełi nie mówie o zabijaniu, są banki krwi, Jasmin ma nowe zapasy co 2 dni, ludzie oddają krew tak od siebie, nikogo nie zabijesz- powiedziałem czuje, faktem było że sam też nie jadłem ale umiałem się opanowac , kilka lat treningu..

-nie napiję się już więcej krwi. - powiedziałam stanowczo i popatrzyłam Alexowi głęboko w oczy.

Nawet mojej??- spytałem , błagalnie,jeśli bede musiał to ją zmusze- a moze zwierzęca??

-Alex ! nie i koniec ! -warknęłam ostatkiem sił .

Ełi kochanie nie mozesz tak, zrozum jak tak dalej pójdzie to nie bedziesz mogła nic zrobic stracisz siły, krew jest nam potrzebna- powiedziałem dobitnie...Wyszliśmy z metra i poszedłem w stronę domu.

Kupila bilet i weszla do kolejki. Od samego rana z jej twarzy nie znikal usmiech. Popatrzyla radosnie na pasazerow. Jej dzisiejszym celem bylo znalezienie pracy. Chciala czyms sie w koncu zajac. Nie chodzilo o zarobienie pieniedzy bo miala je w dostatku, chodzilo raczej o jakies hobby, jakies zajecie, ktore pozwoliloby jej oderwac sie od nadchodzacej rutyny w jej zyciu.

Wyszla z metra i poszla do centrum.

Wsiadła do metra z bukietem kwiatów. Zmierzała w stronę domu.

Wsiadłam do metra. Niecierpliwie czekałam aż dojadę w odpowiednie miejsce. Wysłałam Ericowi smsa "Przepraszam, ale musiałam tak zrobić. Kocham cię. Wrócę szybko." Wysiadłam z metra. Pobiegłam na lotnisko. Miałam szczęście- nie było wielkich tłumów. Po godzinie już siedziałam w samolocie. Oddychałam ciężko. Chciałam jak najszybciej wrócić do Nowego Jorku.

Kupiłam nam Bilety daleko od Nowego Yorku zegnałam miasto bez rozpaczy, ale z mężczyzną mego życia u boku,miałam nadzieję że Kiedyś spotkam wampiry które poznałam tutaj, Wspominała Ełi, Alice, Ane, Małą Nessi, Santiago , Lysette, Emily, Scarlett i wszystkich których spotkałam nawet wilki, Kate czy tego Sastre, jedna mała niewinna łza mi spadła po policzku, szybko ją wytarałm.


Patrzac na Olivera, wsiadłam do pociagu, nieodrywając oczu od niego wtuliłam się.......... nie wiem kiedy Nowy York zniknął za nami, życie czekało otworem dla nas................

kupiłem bilety na lotnisko, wsiadłem z Ełi do metra, w 30 minut byliśmy na miejscu.
Na lotnisku kupiliśmy Bilety do włoch, Ełi nie była przekonana, za to ja pewny, chciałem się zmierzyć z ściami na ichnim terenie,
Wziąłem komórkę i wysłałame smsa Alice i Nessi:

Wyjeżdżamy, nie wiem na ilę,
mam nadzieję że szybko się zobaczymy, Alex

60 miinut później siedzieliśmy w samolocie, trzymając się za ręcę, byłem pewny że to dobry pomysł......Miałem nadzieję że wszystko się jakoś potoczy....

*Wsiadam do metra i czekam aż odjedzie *
-Zimno tu , buuu , i tak..ciemno xD
*Siadam na krześle i podnoszę gazetę*
-Ciekawe co się dzieje dzisiaj

weszła na peron i czekała na Michaela. Umilała sobie czas łażeniem w kółko i powolnym zaciskaniem i rozluźnianiem pięści

Wszedlszy na peron od razu skierowal sie ku scarlett Hej usmiechnal sie szeroko

xD the island la isla die insel ile isola остров xD

podeszla do niego i walnęła z całej siły trafiając prosto w żuchwę. Z szerokim uśmiechem obserwowała spektakularny lot Misiaela przez cała dlugosc peronu

Na początku pamiętał tylko zblizajaca sie usmiechnieta scar...później pojawily sie juz tylko gwiazdki....a pozniej stwierdzil ze znajduje sie na drugim koncu peronu. Poruszal szczeka zeby utwierdzic sie w przekonaniu ze gdyby nie wampiryzm pewnie bylby juz pozbawiony wiekszej czesci zebow. Wstal chwiejnie i wymamrotal Walnelas mnie?
po chwili wyprostowal sie, wytrzeszczyl oczy i stwierdzil gniewnie Lewego sierpowego mi strzeliłaś co to bylo??

przestapila niecierpliwie z nogi na noge
Dokladnie co przed chwila odkryles o inteligentny.
wzniosła oczy ku niebu
Lewy sierpowy. Bardzo dobry zreszta.To co idziemy gdzieś?
usmiechnela sie pytająco

(sorkas ;D mialam ochote ci wlac az mi ulzylo ;P)

No dobra
wyszli z metra

Dziewczynka zeszła schodami. Spojrzała na tory. Z zaciekawieniem spojrzała głąb tunelu(nie weszła na toru tylko się w pochyliła xD).

Nie znałam NY więc postanowłam nie błądzić i wsiadłam w metro. Wiedziałam gdzie wysiąść. Jechałam dość długo,bo aż z przedmieści. Wysiadłam z pociągu i stanęłam na peronie (tak wiem, że to metro ). Rozejrzałam się dookoła z walizką w ręku. Ruszyłam przed siebie, czując zapach wampira.Nagle wpadłam na coś małego. Z początku myślałam, że to jakiś kosz czy coś takiego, ale ku mojemu zdziwieniu ujrzałam małą dziewczynkę.
-Curaia?!
Krzyknęłam zdziwiona i uradowana. Przytuliłam małą i ucałowałam w czoło.

Dziewczynka spojrzała zdezorientowana na kobietę. Po paru minutach zorientowała się co się dzieje. Przytuliła matkę.
- Mamusiu... - szepnęła cichutko.

Kucnęłam tak by mieć twarz na wysokości jej twarzy. Ujęłam ją w dłonie i pogłaskałam po policzku.
-Och kochanie... Tak się stęskniłam...
Rzekłam przytulając ją.

- Ja... Też. - odpowiedziała po czy spojrzała w stronę wyjścia. - Znalazłam tutaj grób taty...

Wstałam i westchnęłam. Wzięłam córkę za rękę.
-Chodźmy może do domu. Jestem trochę zmęczona...
Powiedziałam. Ruszyłyśmy w stronę wyjścia.
-Kochanie, gdzie Ty się podziwałaś przez te wszystkie lata? Wiesz.. Cały czas Cię szukałam.. Zwiedziłam caaaały świat by Cię odnaleźć...

- Nie wiem. - mruknęła i poszła wraz z mamą.

-Eeej...Malutka, co jest?
Zapytałam zmartwiona.

- Nic.. Zimno mi. Chodźmy już. - powiedziała i weszła na schody.

-No to ... prowadź kochanie...
(no bo cóż innego mi pozostało powiedzieć?)

Wyszła z mamą.

Wszedł do metra i usiadł na wolnym siedzeniu. Zerknął przez okno..
" I to by było na tyle... "
Potem udał się dworzec kolejowy i kupił bilet... sam jeszcze nie kojarzył dokąd, co tam pisze.. wymamrotał, ze chce uciec jak najdalej stąd, więc kasjerka wydała mu jakiś bilet. Wsiadł do pociągu i zaczął szukać swojego przedziału. Gdy znalazł, usadowił się siedzeniu i zaczął udawać, ze śpi, chociaz tak na prawdę ukrywał cierpienie.

Weszla do pierwszego lepszego pociagu i rozsiadla sie wygodnie na siedzeniu.

Wsiadłem do pierwszego lepszego pociagu, musiałem pomysleć, czułem że moze to potrwać, ale nie umiałem inaczej * Miłosć dla mnie oznacza ślub* pomyslałem smutno.... siwat stracił swoją barwę.....

wróciłem do Ny z takim samym nastawieniem co wyjeżdżałem nie myślałem o tym co będę jak wrócę wiedziałem że muszę wrócić.... Wysiadłem na stacji, udałem się do siebie do domu.