Little Amsterdam

Eeee wyjąkała odprowadzając go spojrzeniem. Stała sztywno w miejscu. Tak jakby bala się zdjąć kaptur... ten zapach...
Cczeeeść pomachała wszystkim.

prosze siadaj.......- powiedziałem i uśmiechnąłem się przyjaźnie, tak by dodać Lourie otuchy

Uśmiechnęłam się do niej.- Jak już mówiłam ja jestem Alice. Nie denerwuj się tak- na prawdę cię nie zjemy.

Nie zjemy- Puściła oko do Alice - Miło mi poznać . Jestem Ane ... tak zwana wariatka lub Manager i obrońca czerwonych koszyczków z Tesco.
Usmiechnęła się serdecznie do nowej wampirzycy.

Z jej ust wydarł sie zachrypniety śmiech.
Nie boje sie was... powiedziała przez zaciśnięte zęby. Ja poprostu... jeszcze sie nie przyzwyczaiłam do ludzi... Usiadła na krześle. Jej ręce zaciśnięte były w pięści.

Zastanawiałam się chwilę czy mogłabym użyć swojej zdolności. Postanowiłam spróbować. Starałam się skupić na tym, aby rozluźnić trochę nowo poznaną wampirzycę. "Mam nadzieję że mogę jeszcze panować nad emocjami innych... dawno tego nie robiłam"- pomyślałam. Czułam, że chyba mi się udało.- No i jak, lepiej? A tak poza tym, to przyzwyczaisz się do nich.- uśmiechnęłam się do niej serdecznie.

wiem coś o tym.........ale nie martw się ........ trzeba to przeżyć i tyle.....- powiedziałem i wypiłem całego drinka do końca......

Upiła nieco z zawartości szklanki.
- Smerfiku - alexiku , gdzie podziewa się moja najwierniejsza fanka świnki malwinki vel Ełi ?

Usmiechnęła się i odrzuciła kaptur uwalniajac burzę jasnych włosów.
Nie wiem co zrobiłaś... powiedziała do wampirzycy zdziwiona ale dzięęęki

Ełi odrabia zaległe zajęcia ,ja też miałem ale.....nie mogłe.....- powiedziałem spokojnie......

Nie ma za co.- uśmiechnęłam się do niej. Napiłam się soku.- Może Ełi jeszcze dzisiaj przyjdzie...

- Alexiu, trzeba było poprosić przyjaciółkę Ane o notatki. Teraz biednej Ełi uszy więdną. Słucha gderania Smysa ... o pomste do nieba woła! Ach z wami ...
Dopiła resztę dżinu z tonikiem i zamówiła kolejną szklankę.

mam nadzieję że tak bo chyba powinniśmy wam powiedzieć o czymś ale wolę skonsultować to z Ełi..- powiedziałem tajemniczo....

Uważnie przysłuchiwała się rozmowie wampirów. Jeszcze, nie wiedziała, który jak sie nazywa, a o tej całej Ełi to już w ogóle nic nie wiedziała. Po chwili zaczęła bawić się włosami.

Lourie...- zwróciłem się do wampirzycy- skąd pochodzisz??- spytałem patrząc na nią.....

Stąd odpowiedziała szybko podnosząc głowę i spoglądając na wampira. Podobnie jak każdy inny z tej rasy, był nieziemsko przystojny. z Nowego Yorku. Uśmiechnęła się a wy?? rozejrzała się po towarzystwie.

Washington się kłania....- powiedziałem i lekko się uśmiechnąłem.... wampirzyca była ładna.....Ale Ełi była moją królową i miłością..........

*Ehh......głupek z ciebie Alex......*

A ile macie lat?? Zapytała z nieukrywaną ciekawością. Nadal czekała na odpowiedź dziewczyn skad sa, chciała jednak uzyskać jak najwiecej informacji, puki miała ku temu okzję.

Wielka Brytania.
Upiła łyk dżinu z tonikiem.
Ktoś włamał się do mojego domu po imprezie u was...
Zwróciła się do Alexa.
O dziwo nic nie zginęło... jestem tylko ciekawa czego szukał .. lub znalazł.

Ja jestem z Hiszpanii.... no i mam praktycznie 17 lat.- uśmiechnęłam się.- No a tak naprawdę to 58.

ja mam 200- powiedziałem...potem odwróciłem się do Ane- Co takiego???? Kto to mógł być??

Na słowa chłopaka, nie, źle, na słowa mężczyzny, aż otworzyła usta ze zdziwienia.

czy coś sie stało Lourii??- spytałem patrząc na nia.....

Dlaczego tak uważasz?? ... zapiszczała robiac jeszcze głupszą minę.

Ja mam 17... od około 77 lat.
Uśmiechnęła się szeroko.
Kto ma ochote na ciacho z haszem ?

Nie wiem ,tak dziwnie się popatrzyłaś.....myśłałem że coś jest nie tak...- powiedziałem spokojnie, patrząc na jej reakcje.... - Ja - powiedziałem do Ane....

Niee nie, wszystko ok, ciastka z haszem?? spojrzałam na wampirzycę z uśmiechem, jadłam je jak miałam 13 lat, są jak cukierki z wódką, nic nie dają. Zaśmiałam się.

Ja mam ochotę!- roześmiałam się- Chociaż czuję się dzisiaj jakbym już zjadła takie ciacho...

3 razy ciacho z haszem .
Zachichotała składając zamówienie u przemiłego kelnera.

Kelner położył przed nami ciacha. Spojrzałam na Ane i Alexa- To co... jemy?- zapytałam łapiąc za widelec.- Ale jakbym miała zrobić coś bardzo głupiego, to mnie powstrzymajcie.- uśmiechnęłam się do nich, i włożyłam do ust kawałek ciacha.

spróbowałem kawałek ciastka.....no cóż pierwszy raz jadłem ale........:
No to smacznego....- powiedziałem......

wiecie pójde po Ełi.... - powiedziałem wstałem od stolika - no to na razie..- i wyszedłem z LA...

Jasne, idź. Do zobaczenia.- powiedziałam do Alexa. Zjadłam już ostatni kawałek ciacha. W głowie zaczęło mi szumieć, a przed oczami wirować.- Ane, jak się czujesz?- zapytałam ją.

Szedłem...nie lubiałem chodzić to było takie ludzkie..... ale latać nie mogłem jeszcze zadużo ludzi było na ulicach.....w pedzie minął mnie wampir który wychodził z jakiegoś baru, wszedłem do wnętrza......, podszedłem do baru:
Piwo prosze....- poczułem wampiry a raczej 3 wampirzyce..... siadłem tak by móc je obserwować.

Uśmiechnęłam się.- No to ja już pójdę.- powiedziałam do Ane, i chwiejnym krokiem ruszyłam w stronę drzwi.- Do zobaczenia.

Już wcześniej zaczynały puszczać jej nerwy, jednak gdy wampirzyca wstała i wyszła z LA głód powrócił z jeszczę większą mocą niż wcześniej. Wiedziała, że nie może nikogo zabić, nie tutaj i nie teraz... ale ten zapach... nie dawał jej spokoju. Jedyne co udało jej się wykrztusić przez zaciśnięte zęby to "Przepraszam". Kilka sekund póżniej stała już na świerzym powietrzu oddychajac chrapliwie.

weszła do LA i usiadła przy jednym ze stolików .
Zaraz podszedł kelner
- sok - uśmiechnęła się .

siedziałem całą noc popijając piwo jedno za drugim.......wtedy do baru weszła nowa wampirzyca:
" Co za laska" pomyślałem
Jeszcze jedno piwo -zawołałem do kelnera.....

Kelner przyniósł sok . Upiła łyk napoju i spojrzała w stronę baru .
* Wampir .. * - stwierdziła .

Hej no co jest...- zawołałem do kelnera...- mam tutaj umrzeć z pragnienia co???
* nie ma co ładna jest*

upiła kolejny łyk soku i uśmiechnęła się do wampira .

Uśmiech wampirzycy zachęcił mnie, siadłem bliżej:
Cześć jestem Mike....- powiedziałem uśmiechnąłem sie szczerze.....

- Yuuna . Miło mi - wampirzyca uśmiechnęła się szeroko .

miło poznać kogoś...w tym mieście...= powiedziałem miłym tonem głosu

- a co ? nie znasz nikogo ? - uniosła wzrok i zalotnie się uśmiechnęła . wiedziała jak działa na facetów .