Broadway street

Nazwa mówi wszystko...dla fanów teatru, musicalu i kina.

"No to trzeba się trochę odchamić" pomyślała i kupiła bilet na jakiś musical.

Weszla do srodka i rozejrzala sie bylo malo osob.
-dawno nie bylam w teatrze-powiedziala i kupila bilet wchodzac na sale.

Eudoksja zauważyła wampirzycę. "Hmm. jak to miło"- uśmiechnęła się i usiadła obok nieznajomej.
Popatrzyła się na nią.

-Witaj.

Od razu wyczula wampirzyce. Odwrocila glowe w jej strone i obdarowala ja usmiechem.
-czesc-przywitala sie

Eudoksja oglądała sztukę. "Hmm. nawet ciekawa"- uśmiechnęła się. Po zakończeniu złapała nieznajomą za rękę i pobiegła do pobliskiej restauracji.
Usiadła i posadziła obok siebie wampirzyce. Ta przyglądała się jej nieufnie, a może ze strachem? Eudoksja sama nie wiedziała.

-Jestem Eudoksja. Mam nadzieję, że nie nadużyłam Twojej cierpliwości- Eudoksja popatrzyła się jej prosto w oczy- a Ty jak się nazywasz?

Wytrzeszczyla oczy na wampirzyce, zaskoczyla ja swoim zachowaniem.
-Charlotte...-przedstawila sie nie pewnie-nie ma sprawy-powiedziala rowniez sie jej przygladajac.
Z drugiej strony zastanawiajac sie to zaciekawila ja jej postac, wydawala sie byc zwariowana osoba. Chetnie ja pozna.

Eudoksja uśmiechnęła się szeroko.

-Miło mi. Pewnie się dziwisz mojemu zachowaniu, ale... Hmm. lubię poznawać nowe osoby- roześmiała się- a Ciebie już kilka razy widziałam, więc... postanowiłam Cię poznać.

Charlotte usmiechnela sie.
-ciekawy sposob poznawania nowych osob-powiedziala i rozejrzala sie po restauracji-skoro mamy sie poznawac no to moze napijemy sie czegos?

Na twarzy Eudoksji pojawił się banan, myśl o piciu...

-Ok myślę, że to super pomysł Co pijesz? Bo ja Bloody mery.

Usmiechnela sie, chcialo jej sie pic. Zastanowila sie na chwile na co by miala ochote.
-ach niech bedzie malibu-powiedziala.
Po chwili kelner przyniosl zamowione ''napoje'', i Charlotte upila troche.
-czesto chodzisz do teatru?

-Hmm. chyba nie. W sumie pomyślałam, że skoro mam tak dużo wolnego czasu i ogólnie to, mogę od czasu do czasu się przejść A Ty?

Eudoksja upiła trochę napoju i popatrzyła z zaciekawieniem na towarzyszkę.

-ja bardzo lubie teatry, kina, musicale i takie tam, chociaz w tutejszym teatrze bylam po raz pierwszy-powiedziala pomalu popijajac malibu.

Eudoksja się uśmiechnęła.

-Bardzo fajnie, że masz takie zainteresowania- znów się trochę napiła- powiedz mi coś o sobie.

Charlotte usmiechnela sie.
-hmm cos o sobie-zastanowila sie na chwile-mieszkam od niedawna w NY, jak na razie podoba mi sie tutaj...Do 15 roku zycia mieszkalam w Hiszpani, pozniej przeprowadzilam sie do Angli, gdzie zostalam przemieniona w wampira.... hmm nie wiem co jeszcze...a co konkretnie chcialabys wiedziec?-zapytala w koncu nie majac zbytniego pojecia co jeszcze mogla by powiedziec niedawno poznanej wampirzycy.
Wypila do konca swoje malibu, a pozniej zamowila sok pomaranczowy.

-Hmm nie wiem. Może co lubisz robić oprócz odwiedzania teatru?

-lubie czytac ksiazki i czesto chodze do biblioteki, ostatnio nawet zapisalam sie na uniwersytet nowojorski. Hmmm-zastanowila sie chwile-lubie spacery, malowanie, rysowanie i ogolnie wszystko co zwiazane ze sztuka. Muzyke i polowania, a gdy mi sie nudzi odwiedzam bary-zasmiala sie-a Ty?-popatrzyla na wampirzyce-co lubisz robic?

Eudoksja zastanawiała się nad pytaniem towarzyszki.

-Hmm. Lubię się bawić i to może przybrać każdą formę choćby biegania po parku za skinami- Eudoksja zachichotała- ale przede wszystkim lubię towarzystwo innych "ludzi", spacery, noc. Dużo rzeczy, które sprawiają mi satysfakcje.

Usmiechnela sie przyjemnie jej sie rozmawialo z nowo poznana wampirzyca. Dopila sok.
-ciesze sie ze Cie poznalam ale bede juz leciec-powiedziala i zegnajac sie wyszla.

Eudoksja popatrzyła na odchodzącą wampirzycę.

-Żegnaj, a raczej do zobaczenia.

Dopiła drinka i wyszła. Nie miała pomysłu, gdzie iść.

Sam nie wiedział, co ich tu poniosło, ale cały czas trzymał uśmiech na twarzy. Jakieś kino, teatr? o_O Oj, trzeba się dowiedzieć. - Gdzie my jesteśmy..? O.O - Spytał, rozglądając się wokoło ukradkiem.

Jesteśmy na Manhattanie - wyjaśniałam mu grzecznie - kulturalne zadupie Ny, jedna z najdroższych dzielnic i zarazem królestwo wszelkich przekrętów.
Uśmiechnęłam się do niego uroczo. Przechadzając się ulicą dostrzegłam w oddali człowieka.
- Poczekaj na mnie sekundkę i sam też się za czymś rozejrzyj - cmoknęłam go w policzek , po czym wzięłam się za "polowanie na biznesmena"

Odprowadził ją wzrokiem, marszcząc brwi. Zadupie? oO Oj chyba będzie trzeba się nauczyć tego ich słownictwa, bo nie obczaił narazie żadnego z nich. Dopadł go w pewnej chwili zapach człowieka, Shuji odwrócił się na pięcie, widząc za sobą młodą dziewczynę. Nie, nie mógłbym... Ale i tak pragnienie wygrało, w końcu udał się na polowanie...

Poszło mi nadzwyczajnie szybko i łatwo.
Przysiadłam jak zwykle na krawężniku , czekając na wampira wpatrywałam się w czubek swoich trampek , które nie wyróżniały się niczym szczególnym. Odrzuciłam włosy na prawą stronę , układając je jako tako ( chociaż i tak pewnie jakieś kosmyki bawiły się w buntowników).

Wyszedł z jakiejś uliczki, przecierając dłonią krew, jaka ściekała mu z ust. Słodka krew, dziewczyna musiała być na prawdę młoda. Z oddali zobaczył Ane i uśmiechnął się szeroko, podbiegając. - Obżarłem się, jak nigdy. - oblizał się po ustach, siadając obok wampirzycy. - A jak z tobą? xD

- też nie pościłam xDDDDDDDD - puściłam mu oczko - nie ma to jak się najeść ! - stwierdziłam bardzo oficjalni. Dopiero teraz moje oczy nabrały "normalnego " koloru. Błyszczały jak dwa koraliki. Ziewnęłam znudzona tym czekaniem.
- Ale to miło z twojej strony , że się pośpieszyłeś - starłam czule dłonią krew z jego policzka - widać , że się śpieszyłeś - zaśmiałam się dźwięcznie.

Zaśmiał się i poczochrał jej włosy. Teraz się czuł jak nowo narodzony. Co za ironia. XD - No, to co dalej..? - Wytknął jej język i zaczął obserwować ludzi, przechodzących przez ulicę.

- ej! - zaprotestowałam - dopiero co je układałam ! - naburmuszona odwróciła głowę w drugą stronę , aby zaraz rzucić się na niego w histerycznym napadzie śmiechu. Teraz to od miał szopę na głowie niczym Chopin po koncercie. Nadal mieliśmy takie szczeniackie nawyki. Mi zostało to pewnie z Liceum... a jemu ? nie wiem ...
- a co chciałbyś robić ? - zapytałam z tym swoim uroczym uśmiechem .

Zrobił z lekka oburzoną minę i odwrócił twarz w bok, mrucząc coś po japońsku. Kolejny raz go poczochrała... xD Myślała, że da sobie z tym spokój, teraz to wyglądał jak ten wspomniany Chopin. Ułożył je na nowo i zerknął na wampirzycę. - A masz jakieś propozycje, wariatko? XP

- Już mówiłam że teraz twoja kolej - wytknęłam mu język. Schyliłam się żeby zawiązać sznurówkę . Tak jak zwykle miałam rozwiązane buty.
Ziewnęłam , leniwie się przeciągając. Nie lubiłam siedzieć zbyt długo w jednym miejscu. Nudziło mnie to nieeezmiernie.
Wygrzebałam z torebki gumkę do włosów i związałam je w wysoką kitkę , która miała mnie uchronić przed godzinnym rozczesywaniem ich przed lustrem.

Westchnął i wstał z krawężnika. - Ja jakoś pomysłów nie mam... poza tym pomysł z żarciem był mój! - Wytknął jej język i na wszelki wypadek uśmiechnął się szeroko, aby go czasem nie zaatakowała.

Zachichotałam i podniosłam się z krawężnika zaraz za nim - oj już się mnie tak nie bój! - dodałam bo widząc , że wstaję przesunął się parę centymetrów dalej - przysięgam , że już nigdy w życiu nie dokonam mordu na twoich włosach. Zadowolony ? -otrzepałam się z pyłu. Nawet na Manhattanie go nie brakowało, wszędzie się kurzyło ... to NY to normalnie brud, smród i ubóstwo >.<
- To może jakiś spacer ? hmm , a może masz dość już tego łażenia ?

Zerknął na nią i przysunął się normalnie, żeby nie było, ze jest wampirem, a taka z niego ciota... - Chyba mam dość łażenia. Wszędzie to samo. Sodoma i Gomora.. XP - Zaśmiał się, przeczesując palcami włosy. Uśmiechnął się uroczo i pocałował Ane w policzek- Pójdę już. Chyba... xD

- uuu no trudno ... szkoda ... - westchnęłam, bo nie uśmiechało mi się siedzenie samej w czterech ścianach. Nawet Mój kot miał dość ciągłego leżenia na kanapie i obżerania się suchą karmą.
Czyli kolejny nuuudny wieczór z pilotem w ręku. Pewnie znowu kogoś zabili w Afganistanie ... tak dawno nie oglądałam CNN , że nie byłam na bieżąco.

Uśmiechnął się szeroko i objął przyjaźnie ramieniem, kierując twarz w stronę nieba- Popatrz... - Odchrząknął. - Kiedy tylko będzie ci nudno, zerknij w nie, a odrazu się uśmiechniesz. - Poklepał znowu po ramieniu wampirzycę. Nie wiedział co gada, czy to ma jakiś w ogóle sens i w jakim celu to powiedział? - Będzie ci się wydawać, jakby Shuji się szczerzył.. o widzisz tamtą gwiazdkę? XD Prawie jak mój uśmiech! XD - Wyszczerzył się ponownie- Ja tak samo zrobię. - Zwrócił na nią swoje czarne tęczówki.

Uśmiechnęłam się i przymknęłam oczy. Przetarłam je aby cokolwiek zobaczyć , po czym znowu spojrzałam w niebo . Aż mi ciary przeszły po plecach gdy patrzył tak tymi swoimi wielkiiimi oczami o.O
W napadzie spontaniczności uścisnęłam go mocno , zarzucając ręce na jego szyję.
Puściłam go w końcu i stwierdziłam - Okej , okej ... już się ogarnęłam xD No to w takim razie ... no to do zobaczenia...

Sam ją do siebie przytulił i położył głowę na ramieniu. - Jesteś najmilszą osobą, jaką spotkałem w swoim życiu. - Uśmiechnął się pod nosem i znów poklepał po plecach. Co on ma z tym gestem, do jasnej cholery?! Ona nie jest facetem przecież... xD - I pozytywnie zakręconą wampirzycą... XD

- Niczym korek w butelce od szampana ? oO - zachichotałam , znowu miałam jakieś dziwne skojarzenia - Ty też jesteś najmilszą osobą płci przeciwnej jaką spotkałam - wyszczerzyłam się szeroko.
- No ale już czas na mnie - złapałam go jeszcze za rękę i patrząc w te jego "ślepia" XD pocałowałam go delikatnie ( no bo się znowu chłoptaś spłoszy xDDDDDDDDD) - to do zobaczenia ... - czmychnęłam do domu , cały czas odwracając się za siebie i machając mu na pożegnanie.

Na chwilę znieruchomiał, gdy go pocałowała, nie wiedząc co ma myśleć. Co ona kombinuje? O.O PO kilku minutach odmachał jej także z uśmiechem na twarzy i pobiegł do siebie.