Trzecie piętro- mieszkanie Victorii Cancel

a teraz krótko opisz jak wygląda twoje mieszkanko ;D

Mieszkanie nie było duże, zaledwie salon, sypialnia, aneks kuchenny i łazienka. Nic specjalnego, a jednak lokum przyciągało uwagę. Ściany były kremowe a podłoga drewniana. Ogółem mieszkanie urządzone było ładnie choć porządek zdecydowanie nie był przyjacielem tego miejsca. Wszędzie można było dostrzec obrazy (pod warunkiem, że kilka przypadkowo rozmieszczonych płótnie plam farby można było nazwać obrazem) fotografie i rysunki. Tych ostatnich było najwięcej i coż trzeba przyznać, że były całkiem, całkiem. Dużo było zieleni, czy to za sprawą gustownych dodatków czy roślin, które można było dojrzeć w każdym kącie mieszkania. Wszędzie było bardzo jasno. A wszędzie, czy to na szfce, czy blacie stołu, czy podłodze piętrzyły się książki i płyty. Przy oknie dało się zobaczyć nowoczesną wieżę i adapter. Ściany sypialni były koloru lekkiego pomarańczu, można powiedzieć, że było tu ,,wesoło". Dwuosobowe łóżko pokryte było kolorową pościelą.
Kuchnię zaś wypełniały różne, ładne (chodż do niczego nie potrzebne) ozdoby. O łazience nie warto wspominać, była jak tysiąc innych podobnych pomieszczeń.

Znudziło mi sie siedzenie w mojej piwnicy, więc postanowiłam wziąć butelkę Sherry przejść do Eufrazji. Będąc na trzecim piętrze, zauważyłam nową tabliczkę na drzwiach.
*Och nowa lokatorka, jak miło - pomyślałam, czując, że to krwiopijca, podobnie jak ja.
Rozmyśliłam się co do odwiedzin u Eufrazji, i zatrzymałam się przy drziwach do mieszkania nowej wampirzycy. Trzykrotnie zapukałam do drzwi i oparłam sie o ścianę, czekając, aż nowa mi otworzy.
*I nawet mam cos na wejście - ucieszyłam się z butelki alkoholu, który ze sobą zabrałam.

-Uff..nareszcie koniec.
powiedziałam po wsunięciu ostatniego mebla na odpowiednie miejsce. Przeprawadzka to nie żarty, a jeszcze czekało mnie poznanie nowych sąsiadów. Wyczułam, że są tto wampiry, więc liczyłam na to, że niekończące się - witaj miło mi Cię poznać- mnie ominie. Tymczasem usiadłam sobie na mojej ulubionej kanapie, na moim ulubionym miejscu koło mojej ulubionej zielonej poduszki, puściłam sobie swoją ulubioną piosenkę i po raz setny czytałam swoją ulubioną powieść. Nagle usłyszałam dzwonek do drzwi.
-Zaczyna się...

Czekałam, aż wampirzyca otworzy mi drzwi.
*Coś długo zajmuje jej dojście do tych drzwi, czyżby jej mieszkanie było o tyle wieksze od mojego - pomyślałam
no cóż poczekam jeszcze chwilę, jak mi nie otworzy to sobie pójdę.
Nawet sie nie ruszyłam z mojego miejsca przy ścianie.

Zaciekawiona ale i niepewna otworzyłam drzwi i ujrzałam uśmiechniętą dziewczynę z butelką Sherry w dłoni. Wyczułam, że ma przyjazne zamiary, nie ma co wampirze dary czasami się przydają.
-Siemka, jestem Victoria, dla przyjaciół banalnie Vicky.

O hej - dziwczyna wreszcie otworzyła drzwi - Miło mi - podałam jej rękę - Ja jestem Lysette, ale możesz mi mówić Lys. Widzę, że jestś tu od niedawna - Uśmiechnęłam się - i jak ci się podoba okolica??

-Wejdż, Lys, Nowy Jork jest super, chociaż nie każdy jest tu miły - powiedziałam znacząco, zauważyłam, że sporo tu wilkołaków

Och... rzeczywiście jest ich tu troche... ale bez obawy, nie zapędzają sie na NASZe dzielnice - Weszłam do mieszkanka sąsiadki. Było małe i przytulne.
Na ogół nie wpycham sie na siłe "ludziom" do domów ale dziś jakoś nie miałam ochoty siedzieć w domu, przyniosłam mały "prezencik" - powiedziałam i podałam dziwczynie butelkę z alkoholem.
Ładnie się urządziłaś - dodałam rozglądając się dookoła.

-To dobrze - powiedziałam rozlewając zawartość ,,prezentu" do szklanek - sorry ale nic odpowiedniejszego nie mam - nieco zawstydzona wskazałam na nie.
-Słyszałam już o Tobie przy przeprowadzce, wspominała Cię jakaś brunetka, mieszka tu ktoś taki?

Wampirzyca dziwnie milczała. No dobra palnełam głupotę, brunetek sporo jest na świeci, łącznie ze mną.
-Ekhm...a tak wogóle to kto tu jeszcze ciekawy mieszka, chciałabym wszystkich jak najszybciej poznać, ale głupio mi się tak do obcych wpraszać.

Zamyśliłam się... to u mnie takie normalne. Ocknęłam się i poczułam trochę niezręcznie...
Sorrki... czasami wpadam w taką zadumę, że nic do mnie nie dociera... - powiedziałam popijając ze szklanki.
Co do mieszkańców kamienicy... to to chyba same wampiry - zaśmiałam się - chyba żaden człowiek zbyt długo tu nie wytrzymał.
Żaden kurczak nie wytrzya za długo w lisiej norze, a ludzie tak bardzo przypominają takie niewinne kurczaki
Ehh - westhnełam - Mieszka tu już sporo osób, ale znam tylko te, które mieszkały tu przede mną.
Zachichotałam.
Nie wiem czy już mówiłam, że na codzień nie jestem taka "upierdliwa". Na poddaszu mieszka Scarlett Frost, a na 4 piętrze Eufrazja Johnson i tylko je dwie znam... z reszta nie miała jeszcze przyjemności rozmawiać.
Znów się zamyśliłam.
Ile masz lat?? - palnęłam nagle - tzn no wiesz... ile już jesteś wampirem??

-Ja? Około 424. Niezła babcia ze mnie co? A tak poza tym pochodzę z Hiszpanii, ale moja matka była Polką. A ty ila masz lat?

Mniej - uśmiechnęłam się - jedynie 118, ale mi to nie przeszkadza... jeszcze duuużo przede mną... powiedzmy, że jeszcze zdążę się zestarzeć. Roześmiałam się na głos

Roześmiałam się z stwierdzenia koleżanki.
-Lubisz muzykę, zagrałabym Ci coś...

Pewnie, że lubię - wykrzyknęłam - a kto nie lubi. GRAJ!! już nie mogę się doczekać - uśmiechnęłam się zachęcająco.

Nic nie mówiąc poszłam do sypialni i wyciągnełam spod łóżka moją starą gitarę i wróciłam z nią do mojej towarzyszki. Zaczełam grać. Był to miks muzyki rozrywkowej z lat 80 i tej współczesnej. Gdy skończyłam na twarzy koleżanki nie dało się wyczytać żadntch emocji. Nieśmiało spytałam...
-I jak, podoba Ci się?

Słuchałam w ciszy twórczości nowej znajomej. Muzyka łatwo porwała mnie w wir zapomnienia. Zamyśliłam sie jak zawsze...
Ochh - wyrwało mi się gdy skończyła - super... nie przestawaj... to jest... poprostu nie przestawaj - nalegałam.

-Nie ma sprawy- zaśmiam się.
Schlebiało mi to, że mej towarzyszce podoba się mój utwór. Więc dalej grałam.