Bar Bloody Valentine

no łaczy....tak dużo- sarkazm brzmiał we mnie jak piosenka
* łóżko nas łączyło i tyle*- ALice nie z musze cię to zabicia siebie wiem że nie mogłabyś......- powiedziałem spokojnie.....- najlepiej bedzie jak pojadę do Washingtonu......... nie mysl o mnie źle.....Ełi po prstu nie jest szczęśliwa ja to wiem, ona też......

Alex... Jeżeli ma ci to pomóc, jedź. Będzie mi ciebie brakować... ale przeżyję. Chciałabym żeby wszyscy byli szczęśliwi. Ale obiecaj mi, że nawet jeśli wyjedziesz, spróbujesz ułożyć sobie życie. I mam jeden warunek- jeżeli sytuacja choć trochę się zmieni, zadzwonię do ciebie, a ty natychmiast przyjedziesz z powrotem...- westchnęłam.- Czy ty na prawdę tego chcesz?

Enie chcę tego ale myślę że to konieczność....Kocham ją jak żadnej wcześniej a żyję 200 lat........po prostu tak będzie dobrze- uśmiechnąłem się blado........

- pokłóciłam się z Alexem . - powiedziałam smutno i spuściłam wzrok .

Ełi... -przytuliłam ją do siebie- chodżmy do ciebie??? chyba że chcesz do mnie???

Czułam jak bardzo cierpiał.- Dobrze.... Jedź. Skoro na razie nie ma nadziei...- Łzy pociekły mi po policzku. Czułam się tak strasznie bezsilna. Modliłam się w myślach, aby Eufrazja przyszła tu, i żeby wszystko się ułożyło.

Dzięki... -powiedziałem smutno- nie płacz, taka ładna wampirzyca nie powinna płakać.....a na pewno przez takiego typa jak ja......życie jest zbyt piękne aby marnować łzy.....

- nie wiem .. nic już nie wiem ... - łza pociekła mi po policzku . Szybko ją starłam , a mokrą dłoń wytarłam w spodnie , zostawiając czerwoną smugę .
- kocham go .. ale mu chyba tylko zależało na seksie . - zacisnęłam dłonie w pięści .

Ełi........ chyba w to nie wierzysz........prosże.. powiedz że nie.......- popatrzyłam na nią , podniosłam dłoń z pierściąkiem- błagam czy facet kóry mysli o sexie dalej ci takie coś....bo to od niego ??? prawda??- spytałam zakłopotana.....

Alex, przestań. Czuję się strasznie, przez całą tą sytuację... Czuję to, że ona cię kocha.. A jednak nie możecie się dogadać aby być razem... Poza tym ten twój wyjazd.... To wszystko mnie przytłoczyło. Ale co ty się mną martwisz?!- powiedziałam do niego. Próbowałam pohamować łzy, ale nie mogłam przestać.

- oczywiście - popatrzyłam na pierścionek .
- naprawdę chcę za niego wyjść .. ale czy on tego chce .. ? może dał mi go z przymusu . ..? - wlepiłam wzrok w mokry chodnik .

bo czuję się jeszcze gorzej bo w mieszałem ciebie w to wszystko....- powiedziałem powoli...ważąc każde słowo- może właśnie takie coś mi było pisane....abym spotkał miłość i nie mógł z nią być... nie wiem.....wiem tyle że teraz ranie ją nawet swoją obecnością... chcę żeby miała we mnie nie tylko faceta ale przyjaciela a przyjaciel nie rani......... - wydukałem.........

Ełi spójrz na mnie.....czy ty myslisz że on dałby tobie pierścionek i nie chciał byś z toba- powiedziałam pogodnie- wiesz myślę że po prostu on czyje że to on ciebie do czegoś zmusza a on tego nie chce....wiesz mi......szaleje za toba jak żaden facet... tylko czasem ma głupie pomysły albo nie umie tego powiedzieć tak jak trzeba.......

Nie martw się o to, że mnie w to wciągnąłeś. Jesteś moim przyjacielem, a przyjaciół nie zostawia się w potrzebie.- powiedziałam smutno- Myślisz, że tak okropny los, mógł ci być pisany? Wątpię w to... Może jest jeszcze jakiś cień szansy... że wam się uda.... No przecież ona cię kocha... ty ją kochasz... Wiem, że nie możecie żyć bez siebie... Do dupy to wszystko!- mruknęłam.

a kto powiedział że los nie jest okrutny.....dzięki że nazwałaś mnie przyjacielem ale przyjaciel nie rani ani nie pozwala płakać a ja i zraniłem i przez ze mnie płakałaś...- powiedziałem

* Kochana Ełi chyba los jest dla nas gorszy od śmierci...* pomyslałem.....

Alex, czy ty nie masz gorszych problemów, od mojego płaczu? Prawda jest taka że mój dar... no cóż, jest dość specyficzny, więc często płaczę.- powiedziałam smutno- A los.... niby czasem jest okrutny, ale nie aż tak....

Problem............ - powtorzyłem- Alice taki jest właśnie los...czasem okrutny...Aż za bardzo ...a na mnie... uwziął się i to od początku mego istnienia.....

- może masz rację - przytuliłam się do Jas
- to idę . - powiedziałam bardziej do siebie niż do niej .
weszłam do BV i stanęłam w drzwiach .

Nie wierzę żeby się na ciebie los uwziął.- powiedziałam do niego cicho- To że masz... małego pecha....- zauważyłam Eufrazję. Czułam to, co ona czuje, Uśmiechnęłam się od ucha do ucha.

Zobaczyłem jak weszła, nie wiedziałem czy mam podejść do niej czy nie...co zrobić.....jak się zachowac...co myuśleć...miałem chaos w głowie, ale wstałem

* Ełi* pomyślałem czuje

No to ja już sobie pójdę.- mruknęłam do Alexa i ubrałam płaszcz. Minęłam Eufrazję i wyszłam z baru.

podszedłem do niej ostrożnie ale pewnie.... popatrzyłem na nią:
Ełi...- zacząlem ale nie wiedziałem co powiedzieć dalej....

stróżki łez popłynęły mi po policzkach . Tępo wpatrywałam się w Alexa .

podszedłem do niej i ją przytuliłem:
Ełi wybacz......albo lepiej nie wybaczaj.....jestem za głupi żeby zrozumieć że jesteś moim życiem.....jeszcze ta kłutnia....eh.....zasługujesz na kogoś lepszego..........- mówiłem wolno......

- ale ja chcę ciebie - wyszeptałam .

Uśmiechnąłem się i przytuliłem ją do siebie jeszcze mocniej:
Takiego kretyna....- powiedziałem po chwili.......

- mojego kretyna - wtuliłam twarz w jego tors .

Byłem szczęśliwy:
*Błagam ciebie losie oddaj mi ją na zawsze....nic więcej nie jest mi potrzebne...* myślałem szczerze.....

- to kiedy ślub? - uśmiechnęłam się szeroko .

dla mnie może być choćby zaraz...ale myślę że Ane Alice i Jas mogłyby się obrazić....więc może jutro.......żartowałem....myślę zę za 4 dni??? - spytałem przyglądając się jej

przez witrynę zobaczyłam że ALex i Ełi się " pogodzili"... byłam już mokra więc...szybkim temtem ruszyłam do domu Oliver.......
* Ełi nie tylko ty masz problem z tym....* pomyśłałam smutno.......

- to chodźmy ... musimy iść do nich - uśmiechnęłam się szeroko .

Wlzała do BV.
Heej - pomachała Ełi i Alexowi.
Pociągła za sobą Willa i przysiadła się do ich stolika.
- To jest mój kumpel z Japonii! - oznajmiła dumnie - Will - to Ełi i Alexiu. Alexiu i ełi - To Will

miło poznać - powiedziałem do Will- Ełi chyba powinnaś powiedzieć Ane......

- lepiej tyy - uśmiechnęłam się .

No dobra...- uśmiechnąłem sie do Ełi- Ane i Will no i Louisa serdecznie zapraszamy was na nasz ślub, który odbędzie siuę za 4 dni.....- powiedziałem poważnym tonem.....

Dałem jej strzałkę w bok.
- Ane , ty zawsze robisz ze mnie głupa , który nie umie się wypowiedzieć. Ja nie wiem jak ten twój Louis wytrzymuje z takim dzieckiem Nibylandii jakim jesteś - wystawiłem język.
- No patrzcie! Ledwo przeprowadziłem się do NY , a już zapraszają mnie na ślub - uśmiechnąłem się szeroko.

- może pójdziemy do nas ? - zaproponowałam - trzeba zadzwonić do Jas i Alice ... Ane musimy wszystko przygotować w 4 dni ! - krzyknęłam .

No tak tylko z Jas może być problem - powiedziałem do Ełi - dobry pomysł chodżmy do nas.....

- Uwielbiam wszelkie przyjęcia! odstawie Ci taką sukienkę , że Angelina Jolie się przy tobie spali ze wstydu. - zaczęła nawijać jak głupia. - Bedzie booossskooooo - zanuciła .

wróciłam do baru:
*Pewnie nabawiłam się zapalenia płuc* pomyślałam podeszłąm do baru:
Wódki....- powiedziałam do barmana....

- chodźcie ! - podbiegłam do Jas . pociągnęłam ją za rękę . wszyscy wyszliśmy z baru i poszliśmy do EV .

( PISZCIE NA EV )

To będzie kara. powiedziała przestępując próg.
Podeszła do baru i:
Poproszę piwo... mocne. Powiedziała na wydechu.
Bała sie wciągnąć powietrze. Było sporo ludzi. Nie wiedziała czy będzie w stanie się opanować.
Wytrzymam, wytrzymam powtarzała w duchu, jednak nadal nie zaczynała oddychać.

weszłam do BV i usiadłam przy barze .
- piwo - rzuciłam do barmana .

2 razy- dodałem, usiadłem obok i westchnąłem
* Nie nawidze takiego czegoś no straszne....*